آوای سيبه

                       تَمام دَشت‌ها چون ماه مُـنَظرّ

                                                  سَراسَر پُر ز گُل و سَبزَه بَر دَر

                      گُل و بلبل زشوق هَم ببالید

                                                          گَهی بلبل بیاد گُل بنالید

                         دَمید اَز کوی ♣ محمديان ♣  یک خُنُک باد

                                                    که با گُل وَعدهِٔ دیدار می‌داد

                     چو آمَد بلبل رُویَش به گُل کَرد

                                              فُغان اَز عَندلیب و شوق گُل کَرد

پی نوشت‌ها:

• (۱) ـ جهان تاب: جهان تابنده، نور دهنده به جهان. تابنده بر عالم: آفتاب جهان تاب. ماه پنجم از ماه‌های ملکی.
• (۲) ـ شاداب: shad_ab: [شاد آب] (ص مر) ۱ ـ پرآب، سیراب، آبدار. ۲ ـ تازه. طری. ۳ ـ شاد، شادان، شادمان، مسرور. ۴ ـ چراگاه سبز.
• (۳) أبر: توده‌ای متراکم از بخار است که در طبقات پایینی و میانی اتمسفر تشکیل می‌شود. عناصر تشکیل دهنده این توده بخار همان عناصر تشکیل دهنده مایعات سطح سیاره می‌باشند. در مورد سیاره زمین ، ابرها از بخار آب تشکیل شده‌اند. در نامگذاری ابرها از کلمات لاتین با ریشه یونانی استفاده می‌شود. این نامگذاری با توجه به نوع و شکل و همچنین خصوصیات ابر انجام می‌گیرد.
• (۴) ـ تازیانه: تازانه . (برهان). آنچه بدان اسب را زنند به به زبان هندی ، (گورا) یعنی أسب. (غیاث اللغات). تابیده ٔ کلفت چرمی یا ریسمانی با دسته ٔ چوبی یا غیر آن که برای راندن چهارپا و زدن مقصر بکار می‌رود. (فرهنگ نظام). شلاق و قمچی است . (فرهنگ نظام).
• (۵) ـ بَهمَن: نوعی گیاه بیابانی أست که در فصل زمستان هنگام بارندگی بطور گسترده أی می‌روید، و خوشه أی شبیه به خوشهٔ جو دارد. خشک آن به نام (پودار) أست به گویش محلی. مرتع حیوانات أست، وچون این گیاه در ماه بهمن به کلی خشکیده وبرای مصرف چهارپایان مورد استفاده أست، به همین نام نامگذاری کرده أند.

• شعر از:  ♣ محمديان  ♣ کوخرى.

• دبی: ۱۵ رجب ۱۴۲۳ هجری قمری.
• برابر با: ۲۲ سبتامبر ۲۰۰۲ میلادی.

منبع

• محمدیان، کوخردی، محمد ( کوخرد سرزمین شاعران ) ۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.۵ میلادی