محلهٔ بُنجُرون كوخرد
♣ محلهٔ بُنجُرون ♣
* با آثار تاريخي كوخرد بيشتر آشنا شويد*
مسجد اليتيم (كوخرد)
مسجد اليتيم (كوخرد)
♣ كوخرد ـ سيبه ♣
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
♣ محلهٔ بُنجُرون ♣
زمهله بُنجُرون تا مهله بالا
هنوز آثار منزل هاش برجا
محلهٔ بُنجُرون، از محله‌های معروف سیبه باستان (كوخرد) بوده‌است، اما دربارهٔ وجه تسمیه آن چنین روایت است که می‌گویند ساکنین این محله زبانی خاص داشته‌اند، ومردم سیبه چون نمی‌توانستند زبان این قوم را بفهمند، به این مردمان می‌گفتند «مردمان زبان بنجیری» یعنی زبان این مردمان مانند زبان گنجشک است چون کلمه (بُنجیر) به لهجهٔ محلی به معنای گنجشک است، که البته زبان گنجشک کسی نمی‌تواند بفهمد، به همین جهت این محله به (محلهٔ بُنجُرون) مشهور بوده‌است، (گویا زبان مردمان این محله از زبان ملیواری بوده که در قسمت‌هایی از هند و بنگلادش رواج داشته و دارد)، مردم این محله از هندوها بودند که مذهب آنان هندوئیسم است، که در سیبه (کوخرد) به آنها می‌گفتند گبرها، (گورها)، این گبرها زرگر بودند و به طلاسازی اشتغال داشتند ومالک زمین كشاورزي نیز بودند وآثاری از ایشان در كوخرد برجای مانده بنام (جاه خرمن بمبئی) در جنوب غرب چاه عالی، در این‌جا خرمن مردم جو و گندم خرمن می‌کردند، و بمبئی شهری بسیار بزرگ وپایتخت تجارتی هندوستان است. البته گروه دیگری نیز در این محله زندگی می‌کرده‌اند که شغل آنها خیاطی "دَرزی" بود.
چون جو به خرمن می‌رسد
جا خرمن بمبیی رود
نامی بسی مشهور بود
شهری بزرگ در هندیا
موقعیت محلهٔ بُنجُرون:
اما موقعیت «محلهٔ بُنجُرون» درجای خانه بهداشت کنونی بوده‌است تاخرابه‌های «خانه مَدحَسَن خانی» که معروف است به (پَرَکن) مدحسن خانی، و در جنوب برکه شیخ در جنوب محله قبله، واقع می‌باشد، ودر امتداد مدرسه راهنمایی پسرانه تارسیده به پشت خانه ایوب، واز غرب خانه ایوب از پشت خانه احمد حاجی عبداللطیف از طرف شمال قسمتی از خرابه‌های محلهٔ بُنجُرون است. خانه‌های قدیمی با سبک خاصی ساخته بودند، و زمینهای جوکاری که از طرف غرب و جنوب غربی «خانه احمد حاجی عبداللطیف» است و به زمین (پرکن) معروف است قسمتی از خرابه‌های محلهٔ بُنجُرون به‌شمار می‌آید، قبرستان محلهٔ بنجرون درجایی که مدرسه جامی بنیان شده‌است بوده‌است، این قبرستانها وقتی که مأموران از طرف دولت آمده بودند که جای مدرسه جامی تعیین کنند توسط مردم خراب شد، مردم رفته بودند که جای مدرسه انتخاب کنند، و بچه‌های مکتبخانه را به آنجا بردند که سنگ وریگ از محوطهٔ مدرسه جمع کنند من هم در ضمن أين گروه از بچه‌ها بودم، آن زمان بچه‌ها در مکتب خانه ملا سید عبدالله سید رضا درس می‌خواندند، این واقعه در سالهای (۱۹۶۵ و ۱۹۶۶ میلادی) میلادی رخ داده‌است، دراین موقع مرحوم آقای عبدالله حاجی رضا آگاهی در یک لباس سربازی جلو بچه‌های مکتب خانه بامشق نظامی و باشکوه راه می‌رفت، این قبرستانها بنام قبر (لوره) پیش مردم کوخرد معروف بود، وبعد از اینک این قبرها از بین می‌برند ساختمان مدرسه جامی در آن محوطه بنیان می‌کنند، که تاکنون پابرجا مانده‌است ودانش آموزان درآن درس می‌خوانند. این اطلاعات به «محلهٔ أول» که به (محلهٔ بُنجُرون) معروف بوده‌است تعلق دارد. بازار سیبه در ضلع شمال غربی محلهٔ بُنجُرون قرار داشته بود، و بازار بشکل مستطیل (شمالی و جنوبی) واقع بود، و معبد سیبه در ضلع جنوبی این محله قرار داشته بود. محلهٔ بُنجُرون: یکی از محله‌های مهم و تاریخ قدیم کوخرد "سيبه" به‌شمار می‌آید
منبع:
*محمدیان، کوخردى، محمد، “ كتاب:(به یاد کوخرد) “، ( ج1 و 2 ) چاپ اول، دبی: سال انتشار " ۲۰۰۳ " میلادی.
# ويكي پديا
منبع:awayeseebah
استاد محمدیان را در کنار پروفسور M.M.Bigani رئيس دانشگاه
پزشكى بمبئى و رئيس هيئت مديره بيمارستان بريدج كندى بمبئى
باکمال تشکر از دکتر لطیفه جهت ارسال عکس
منبع:awayeseebah
*پژوهش و تحقيق استاد:محمدمحمدیان کوخردی
جستارهاى وابسته:
- عمل جراحی دست استاد محمدیان
- تصویر استاد محمد محمدیان
- نامه ی یک دختر نوجوان کوخردی به محمدیان
- بیوگرافی استاد محمد محمدیان کوخردی
كتابخانه شخصى محمديان دبى
در اين وبلاگ سعی بر اين است تا اطلاعاتی در مورد بخش كوخرد و مناطق اطراف شهرستان بستک و استان هرمزگان به بازديد كنندگان عزيز ارائه شود.