بـيـاد شاعران كوخرد
بـيـاد شاعران كوخرد
(شعر: از استاد محمديان كوخردى )
«تشکر وقدردانی از مردم مهربان کوخرد»
سلام خدمت همشهریان عزیز وگرامی، و عرض ادب وتشکر از مردم مهربان کوخرد، واز آنجا که هم اکنون آقای محمدیان در فتره نقاهت Convalescence هستند، وقدرت برای نوشتن ندارند، وبدرخواست دوستان و جویای احوالپرسی از پدر بزرگوارم ، تصمیم گرفتم بعضی از مقالههای پیشین ایشان (مقالههای مختاره) خدمت همشهریان عزیز تقدیم نمایم، امیدوارم بتوانم قسمت کوچکی از زحمات ایشان را جبران کنم، همچنین از همشهریان عزیزم خواستارم برای پدر بزرگوارم دوعا کنند.
التماس دعاء خير
التماس دعاء خير
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
*از سرى أشعار شاعر:محمدمحمديان كوخردى.
بـيـاد شاعران كوخرد
بـيـاد شاعران كوخرد
حاج عبدالواحد راستى ( 1349_ 1433 ) محمد رفیع روزه دار (۱۳۱۴-۱۳۸۲)
مُحَمَد اَربابی (۱۳۴۸ ـ ۱۴۲۷)
مشايخى آگاه(۱۳۱۷_۱۳۸۱)
مشايخى اه(۱۳۱۷_۱۳۸۱)
بـيـاد شاعران كوخرد
خُــرَمَــا دَشـتْ شُــورا شُــورْ
دِلنِشينْ جَايگاهِ ذُوقْ وُ سُرُورْ
خِيـزَد اَز طُـوقِ خِيمـهِٔ جَـانَـانْ
نالَهِٔ « اَرغُنُون » (1) وخَندَه جَوانْ
كُوه و دَر وُ دَشت خُرَمى بينىْ
سَبزَه تا هَركُجا كِه مِى بينىْ
نُــزهَـت كُــوه وتــَبَــسُـم گُـل
عِـشـق ونـاز وتَــرانَــهِ بُـلبـُل
« عَنبَر» (2) آگين كُنَند هَمِه اَقطارْ
« مشک » (3) خِيزَد زِتُربَت آقا
شِعر نَظمِ بُلَند « مُلا » (5) اَستْ
هَركُجا شِعر اَستْ «مُلا» اَستْ
نام اُوست «مُلاى اَربابْ»
« راستى » (6) شاعِرما هُـنَر مَندَستْ
شِعر اِلهامى اَز خُداوَنداَستْ
« روزهدار » (7) و «اَربابى» و «مَشايخىْ»
جَـاودان رَوان «مَـشايـخـىْ »
جَـاودانْ باد، شِـعـر وشاعِـرىْ
شِعـر سَرايَـند، چُـومُـوج دَريـا
مـى چَـكَـد اَز « لِسان » آنــهـا
شِعر اِيشان گِـرفتـه دَر اِشراقْ
« صيت ايشان » (8) گُذشته اَز آفاقْ
لَحن شاعِـر هَمِه دِلبَـنـد اَستْ
حُسن شاعِر بَه شِيرينى قَند اَستْ
لَيکِ شاعِر، شِعر را جُـويا بَـودَ
هَركُجا شِعر اَست آنجا مى رَوَد *
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
باتقدیم احترام، خواهرتان:
http://sarzamineshaeran.blogfa.com/post-109.aspx
************
پی نوشتها:
- (1) ـ ارغنون: [ ارغنون . [ اَ غ َ / اُ غ َ ] (معرب ، اِ (معرب از یونانی ) سازی است مشهور که افلاطون وضع آن کرده است و بعضی گویند ارغنون ترجمه ٔ مزامیر است یعنی جمیع سازهای تفننی و بعضی دیگر گویند چون هزار آدمی از پیر و جوان همه بیکبار به آوازهای مخالف یکدیگر چیزی بخوانند، آن حالت را ارغنون خوانند و جمعی دیگر گویند که ارغنون ، ساز و آواز هفتاد دختر خواننده و سازنده است که همه یک چیز (باشعرى زيبا) را بیکبار و به یک آهنگ با هم بخوانند و بنوازند. (عُيُون الأخبار ).
- (2) ـ عنبر: مادهای مومی است که از ماهی عنبر به دست میآید. در گذشته بیشتر در عطرسازی به کار میرفت. عطرها از ترکیب اسانسها، ترکیبات معطر و تثبیت کنندهها و حلالها تشکیل میشوند تا در خوشبو سازی بدن و یا محیط زندگی از آنها استفاده شود. مواد اولیه معطر سازنده عطر از طریق استخراج از منابع گیاهی، حیوانی و یا از روشهای تولید مصنوعی مواد شیمیایی تهیه میگردند.
- (3) ـ مشک: (مُعَرَب آن مِسك): مُشک ماده خوشبویی است که معولا از نافه جنس نر آهوی ختن گرفته میشود. کیسه ای در زیر شکم این آهو وجود دارد که در آن ماده لزج شکلاتی رنگی وجود دارد و در فصل بهارآهو آن را در اثر خارش به سنگ میکشد.این ماده سپس خشک میشود و در اثر تماس می افتد. بهترین نوع مشک برای آهوان چینی یا تبتی است. با این حال این مشک در نپال و روسیه هم تهیه میشود. گفته میشود برای گرفتن مشک از نافه آهو، این حیوان را می کشند. به همین دلیل امروزه از مشک شیمیایی در عطراستفاده میشود.شاعران پارسیزبان از مشک در اشعارشان بسیار استفاده کردهاند.
- (4) ـ مشايخى آگاه: (حاج شیخ عبدالرزاق مشایخی آگاه) فرزند شیخ محمد علی (۱۳۱۷_۱۳۸۱) یکی از شاعران (بخش کوخرد) شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران بود. وی در اشعارشمشایخی تخلص میکرد. حاج شیخ عبدالرزاق فرزند شیخ محمد علی بن شیخ یوسف بن شیخ محمد بن شیخ زینل بن شیخ موسی بن شیخ محمد طاهر بن (شیخ عبدالرحمن بزرگ) ، نسب ایشان به (عبدالله ابن عباس ابن عبدالمطلب) (حَبر اَلأُمَة) رضی الله عنه میرسد. مشایخی در سال ۱۳۱۷ خورشیدی در روستای کوخرد بستک هرمزگان زاده شد و از آغاز جوانی علاقه خاصی به شعر و شاعری داشت. وی اشعاری به فارسی رسمی و لهجهٔ محلی قصیدههایی سرودهاست. درگذشتش به سال ۱۳۸۱ خورشیدی در کوخرد بود.
- (5) ـ مُلا: (ملاى ارباب): (مُحَمَد اَربابی) فرزند عبدالرحیم (۱۳۴۸ ـ ۱۴۲۷) یکی از شاعران شیرین طبع و عارف پارسای (کوخِردی) در بخش کوخرد شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران بود. نام کامل وی: ( محمد بن عبدالرحیم اربابی ) ، متخلص به «ملای ارباب». شاعر بزرگ كوخرد «ملای اربابى» ازآغاز زندگی علاقه خاصی به شعر و شاعری داشت، وزندگی در کویر وصحرا آغاز کرد، و در بهار سرسبز متولد گشت. شاعر شیرین سخن کوخرد در عصر روز چهارشنبه ۲۷ شعبان ۱۴۲۷ هجری قمری برابر با ۲۹ شهریور ۱۳۸۵ خورشیدی ، مطابق با ۲۰ سبتامبر ۲۰۰۶ میلادی در سّن ۷۹ سالگی در کوخرد دار فانی را وداع گفت وبه جوار رحمت حق پیوست. وباحزن واندوه وتشییع دوست داران وهم شهریانش در جوار دُوگُنبَدان کوخرد به خاک سپرده شد.
- (6) ـ راستى: حاج عبدالواحد راستى فرزند أحمد ( 1349_ 1433 ) هجرى قمرى ، یکی از شاعران شیرین سخن دهستان كوخرد در بخش کوخرد شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران بود. نام کامل وی: (حاج عبدالواحد أحمد عبدالله (أودُل) راستى) ، وی در اشعارش (راستى) و گاهى هم (أبن احمد) تخلص می كرد. « راستى » ازآغاز زندگی علاقه خاصی به شعر و شاعری داشت. « شاعر راستى » به سال 1349 هجری قمری در روستای كوخرد مركز بخش كوخرد متولد شده . و در روز بنجشنبه ۲۰ ماه جمادی الأولی ۱۴۳۳ هجری قمری برابر با ۲۴ فروردین ۱۳۹۱ شمسی، موافق با ۱۲ أوریل سال ۲۰۱۲ میلادی در شهر رأس الخیمه در امارات متحده عربی در سّن (۸۴) سالگی فوت كردند.
- (7) ـ روزهدار : ( محمد رفیع روزه دار ) فرزند احمد (۱۳۱۴-۱۳۸۲) یکی از شاعران بخش کوخرد شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران بود. نام کامل وی: ( محمد رفیع بن احمد بن عبدالرحمن أیوب روزه دار ). وی در اشعارش معروف تخلص میکرد.معروف مشهور به «معروف کوخردی» به سال ۱۳۱۴ خورشیدی در روستای کوخرد (بستک) زاده شد، وی از جمله شاعران محلی شهرستان بستک محسوب میشود که شعرها و دوبیتیهایش را به زبان فارسی و گویش بستکی و بویژه کوخردی سرودهاست، و از آغاز جوانی علاقه خاصی به شعر و شاعری داشت.در سنین جوانی عازم بحرین شدد و اولین قصیدهاش را در بحرین سرود.معروف در روز هیجدهم خردادماه ۱۳۸۲ خورشیدی، در ۶۸ سالگی در کوخرد دار فانی را وداع گفت وبه جوار رحمت حق پیوست وباحزن واندوه وتشییع دوست داران وهم شهریانش در زادگاهش به خاک سپرده شد.دیوان اشعار معروف کوخردی در سال ۱۳۸۵ خورشیدی توسط موسسهٔ «همسایه» به چاپ رسید.
- (8) ـ صيت ايشان: (صیت): (ع اِ) آوازه . (مهذب الاسماء). آوازه و ذکر خیر. (غیاث اللغات ). ذکر خیر. شهرت نیکو. ذکر.
- ( *) براى كسب اطلاع بيشتر در مورد شاعران كوخرد به (كتاب كوخرد سرمين شاعران) مراجعت كنيد. « كتاب كوخرد سرمين شاعران » مجموعهای است از لطيف ترين الفاظ فارسى وبلندترين افكار عارفانه وشيوا ترين تخيلات شاعرانه كه بصورت دفتر شعرى به رسته گوهر فروشان معانى وصيرفان بازار ادب عرضه شده است.حاجى شيخ عبدالرزاق مشايخى آگاه رحمت الله عليه، وملاى ارباب وديگران هرچند سعيشان مشكور است وبحكم (السابقون السابقون اولئک المقربون)، دراين موضوع حق تقدم وپيشكسوتى دارند، ولى بايد انصاف دادكه شاعران خوش قريحهای ديگرى مانند حاج عبدالواحد راستى وديگران نيز با اين معانى بلند آشنا واز آن برخوردار هستند. همچنين شاعرانى جوان قدم به عرصهِٔ وجود نهاده اند كه با اشعارى دلنشين كتاب كوخرد سرمين شاعران را پر بارتر كرده اند.
استاد محمدیان را در کنار پروفسور M.M.Bigani رئيس دانشگاه
پزشكى بمبئى و رئيس هيئت مديره بيمارستان بريدج كندى بمبئى
باکمال تشکر از دکتر لطیفه جهت ارسال عکس
منبع
- محمدیان، کوخردی، محمد ( کوخرد سرزمین شاعران ) ۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.۵ میلادی.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
«با تاریخ دیار کوخرد و منطقهٔ باستانی بخش کوخرد بیشتر آشنا شوید»
منبع:awayeseebah
*پژوهش و تحقيق:محمدمحمدیان کوخردی
در اين وبلاگ سعی بر اين است تا اطلاعاتی در مورد بخش كوخرد و مناطق اطراف شهرستان بستک و استان هرمزگان به بازديد كنندگان عزيز ارائه شود.