آوای سيبه

عاشق كوخرد

دِلا مُشتاق « كُوخِردَمْ» ، وَلى غُربَتْ نِشينْ هَستَمْ

                                 كُنوُن عَزم لَقا دارَم، بَه «كُوخِرد»، عَاشِقُ و هَستَمْ

     دِلا پُرسيد زِحالِ دِل، بُگُفتا عِشق « كُوخِردَمْ»

                            به « سیبه » عِشق مِى وَرزَم، بَه جان وُدِل خَريدَستَمْ

     بَحَق كُوه و لَمبيرَش، بَحَق «  سَدّ » لَبريزَشْ (1)

                                        بَحَق دَشت دِلگيرَشْ، چنين حُسنى نَديدَستَمْ

     بَحَق « کوه ناخ » و « زیر » ، بَحَق آن « مَزارِ پير» (2)

                         بَحَق مَردُم خُوبَش، به «كُوخِرد»، مَن « مُريدَستَمْ » (3)

     بَحَق اَختَر در شب ديجور، قَمَر فِي اَللّيل بَدرْ پُرنُور

                                          بُوَد «كُوخِرد» نُورانور ، چنين نُورى نَديدَستَمْ

     بَه هَرجا بنگَرَم بينَم، بَود يَادى زِ «كُوخِردَم»

   « فَرامَرزان )»، «گاوبَندى »، سپس آن «قلعه اَزدى »، دَر آن « مَملِكَت اَزد »، هَمْ

     نَه دَرخواب و نَه بيدارى، چُو « سِیبَه » نام نَديدَستَمْ

                         كِه چُون دُوچَشم بُگشادَم، چُوشين دَر عِشق بنشَستَمْ

     چُو اَبر بُوبَهار بَارىْ، بَه دَشتْ كُوه و صَحْرايى

                               بــِريزَد دَر پَسِين گاهى، چـِه خُوش آبى چَشيدَستَمْ

     بَهار آمَد چُو گُلگُونى، هَزاران رَنگ بَربُونى

                                             كِه مَن اَز باغ حُسن او، بَدِينجانِبْ پَريدَستَمْ

     يَقُوْل اَلعِشْقُ لِي سِْراً، تَنَافُسْ وَاغتَنِمْ بــِراً

                                        وَلاَ تَزجَرْ وَلاَ تَهجَرْ، وَلى عَاشِق بَه «كُوخِردَمْ»

     مَرانامِى دَرين قالِبْ، بُوَد «كُوخِرد» بَسى جَالِب

                                چُو نام « سِیبَه » را غَالِب، بَعِشق تُو بــِرُون جَستَمْ

     «كُوخِرد» چُو نامَش اَنوَر اَست، « سِیبَه » چُو مُرجان و زَر اَست

                            مَردُم چو «لَعل» و گُوهَر است، چنين لَعلى نَچيدَستَمْ

     بُوَد «كُوخِرد» پيرُوزى، بَاِقِبالِ چنين رُوزى

                                           هَزاران شَب هَزار رُوزى، بَه اُميد خُدا هَستَمْ

     مَجُو اَز « ♣ محمديان ♣» سُخَن دِيگَر، بُرُو دَر مَسجـِِدُ وُ مَنبَر

                                            بُگُو ذِكرِ خُدا يَكسَر، مَن اِينَک رَخت بَربَستَمْ

• شعر از: محمد محمديان كوخردى.

• دبی، امارات  :

• 14 آوريل 2013 میلادی.

منبع

• محمدیان، کوخردی، محمد (کوخرد سرزمین شاعران) جلد دوم.

 

   

 

منبع:awayeseebah 

كتابخانه شخصى محمديان دبى 

منبع:awayeseebah 

استاد محمدیان را در کنار پروفسور M.M.Bigani رئيس دانشگاه

پزشكى بمبئى و رئيس هيئت مديره بيمارستان بريدج كندى بمبئى  

باکمال تشکر از دکتر لطیفه جهت ارسال عکس