بیاد کوخرد (شعرى از استاد محمديان كوخردى )

بیاد کوخرد

(شعر: از استاد محمديان كوخردى )

«تشکر وقدردانی از مردم مهربان کوخرد»

سلام خدمت همشهریان عزیز وگرامی، و عرض ادب وتشکر از مردم مهربان کوخرد، واز آنجا که هم اکنون آقای محمدیان در فتره نقاهت Convalescence هستند، وقدرت برای نوشتن ندارند، وبدرخواست دوستان و جویای احوالپرسی از پدر بزرگوارم ، تصمیم گرفتم بعضی از مقاله‌های پیشین ایشان (مقاله‌های مختاره) خدمت همشهریان عزیز تقدیم نمایم، امیدوارم بتوانم قسمت کوچکی از زحمات ایشان را جبران کنم، همچنین از همشهریان عزیزم خواستارم برای پدر بزرگوارم دوعا کنند.

التماس دعاء خير

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

*از سرى أشعار شاعر:محمدمحمديان كوخردى.

بیاد کوخرد

(شعر: از استاد محمديان كوخردى )

بیاد کوخرد

خُوشا « کُوخِر» وُ دَشت لالَه زارَش		خُوشا فَصل بهار و گُلعَذارَش
دِیار و مَوطِن أَجداد مارا		خُداوَندا بدارَد پایدارَش
خُوشا «نُزهَتگَهٔ» (۱) «شیخان» (۲) و «جابر»		رَنین بلبل اَز هَر شاخسارَش
خُوشایَد «بشکرو» و «سد جاوید»		خُوشا أَفسانَه‌های « آبشارَش »
خُوشا «وابَند»(۳) وگُلگَشت «چُوریکُو» (۴)		خَریر(۵) آب شِنُو از «جُویبارَش»
خُوشا «مرخاو»(۶) و «آب شیرینو»(۷)		خُوشا آهوی چَشمان « شِکارَش »
خُوشا نامی کِه ماند اَز «شهر سیبه»(۸)		دِرَخشان چُون « قَمَر » بُود روزگارَش
خُوشا آن « قلعه» و «حمام سیبه»		خُوش آن تاریخ کِه ماند اَز یادگارش
بَکوی «جَعفَرآبادَم»(۹) سلام ایست		صَبا گَر أُفتَد از آنسو گُذارَش
اگَر داری هَوای « دَشت پاراو»		بَه هَر فُرصَت بُرُو دَر سَزَه زارَش
هَوای «دهنو کوخرد»(۱۰) چُون گُل		اگَر یادی کُنَد فَصل « بَهارَش »
کُجا رَفت شاهد رُوز جَوانی		که از دوستان بمانَد یادگارَش
بَه هَر شَب آن جَوانان و عَزیزان		کِه در «بازنگه»(۱۱) جَمع و اِنتِظارَش
چِه جای وَصل و آن شَبهای مهتاب		خُوشا هِجران و آن شَبهای تارَش
رَسَد گَر نامَهٔ « محمديان» بَه دُوستان		نگََِهدارَند اَز مَن یادگارَش
سَلام مَن بَه «کوخرد» وارَسانید		کِه بنوازَد سَلام اَز یادگارَش

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

باتقدیم احترام، خواهرتان:

DR:Latifah
دکتر: لطیفه

http://sarzamineshaeran.blogfa.com/post-54.aspx

***************

شعر از: محمد محمديان كوخردى.

بــیوگـرافی اســتاد مـــحمد محـــمدیان کــــوخـردی

پی نوشت‌ها:

(۱) ـ نُزهَتگَه: جای تفریح، تفریحگاه.
(۲) ـ شیخان: (نخل شیخیا) ، (مُؤه شیخیا)، منطقه‌ای زراعتی است در جنوب دهستان کوخرد در بخش کوخرد شهرستان بستکدر غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده‌است. این منطقه در شمال تنب جعفرآباد و در بادیه جنوبی کوخرد واقع می‌باشد.
(۳) ـ وابَند: (آب تقسیم کن سد جابر) جایی أست که آب سد جابر تقسیم می‌شود وبطرف نخلستان‌های «کل کادی»، «جابر»، و «جابر لوز»می رود.
(۴) ـ چُوریکُو: کانال دست ساز حفر شده در صخره‌ها که بوسیلهٔ آن آب سد جابر به سوی نخلها هدایت می‌شود. این أثر از جابری‌های سلحشور برجای مانده أست.
(۵) ـ خَریر: ( خَریر آب ) صدای آب هنگامی که در دره جریان دارد.
(۶) ـ مرخاو: پُشتخه مرخاو نام پشته‌ای است در جنوب دهستان کوخرد ازتوابع بخش کوخرد شهرستان بستک و در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران. پُشتخه واژه‌ای است در گویش فارسی لارستانی به ویژه گویش کوخردی و معنی آن پُشتُه است، ارتفاعی نه بس بلند از زمین، تل، یا تپه است. پُشتُه درست بهمان معنی نجد که ربوه و نجد ، توده، معمولاً فلات گویند. همچنین در پارسی دری و در برخی گویشهای محلی هرمزگان بکار رفته‌است. این پُشتُه در جنوب نرگ مرخاو واقع شده‌است.
(۷) ـ آب شیرینو: ( او شیرینو ) ، (آب شیرین) نام منطقه‌ای است واقع در دهستان کوخرد در بخش کوخرد شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران. او شیرینو جائی بسیار زیبا وسر سبز در فصل زمستان وبهار، وتمام آبادانی و وسایل آسایش در آنجا موجود است گرفته از: برکه آب انبار خانه، کاروانسرا، چهارطاقی، آبریزگاه، باغ، نخل خرما، آشپزخانه، نمازگاه و تمام وسایل مورد نیاز موجود است، به اضافه درختان سرسبز کوهی مانند: سمر، سلم، کور، کنار و نادر (مورد) و نخل و سایر درختان و گلهای بهاری این منطقه زیباتر نموده‌است. او شیرینو جایگاه و زمین کشت (حاجی جعفر گَپ) است و درزمان بسیار قدیم در آن جا جو و گندم کشت می‌کردند. در پشتخه او شیرینو (پشتهٔ آب شیرین)، تُرُشُه، کُمپـُر، خیر، مِیل، و اکال بشکل غیر قابل تصور درست می‌شود، مردم درآنجا روزی بخوشی وشادی به سر می‌برند.پشته اوه شیرینو در ۹ کیلومتری جنوب کوخرد واقع است. در کوه‌های اوه شیرینو واطراف آن عسل به فراوانی بدست می‌آید.
(۸) ـ شهر سیبه: (کوخرد) یکی از شهرهای باستانی شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده‌است. این شهر تاریخی (ساسانی) در بخش کوخرد واقع می‌باشد.بخشی از این شهر تاریخی در حال حاضر زیر دهستان کنونی «کوخرد» مدفون است و روی بخش دیگری از آن گورستان، این دهستان قرار گرفته‌است. باستان‌شناسان از آن به عنوان شهر فراموش شدهساسانیان یاد می‌کنند.
(۹) ـ جَعفَرآباد: یا الجعفریه یا (مُوهِ مُهمَد) ، (نخل محمد) منطقه‌ای زراعتی از توابع بخش کوخرد شهرستان بستک در غرب استانهرمزگان در جنوب ایران واقع شده‌است. (جعفرآباد شهرستان بستک) روستای کشاورزی کوچکی است ، این روستای کشاورزی دربادیه جنوبی کوخرد ودر کرانهٔ رودخانه مهران واقع شده‌است. این منطقه در ۳ یا ۴ کیلومتری جنوب کوخرد واقع است.
(۱۰) ـ دهنو کوخرد: محلهٔ جدیدی که تازه احداث شده أست، ودر سمت مغرب (قبله) دهستان کوخرد واقع شده أست، این محله بنام (شهرک زیارت) نیز معروف أست.
(۱۱) ـ بازنگه: جای گاهی بوده که در زمان قدیم جوانان در شبهای مهتابی آنجا بازی می‌کردند، أما حالا مسجد عمر بن خطاب در آنجا واقع شده أست.

شعر از: محمد محمديان كوخردى.

کوخرد: ۲۵ اردیبهشت ۱۳۷۲ شمسی.

بایگانی آواى سيبه

منابع

محمدیان، کوخردی، محمد (کوخرد سرزمین شاعران) ۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
محمدیان، کوخردی، محمد. (وصف کوخرد) ج۱. چاپ دوم، دبی: سال انتشار ۱۹۹۸ میلادی.

استاد محمدیان را در کنار پروفسور M.M.Bigani رئيس دانشگاه

پزشكى بمبئى و رئيس هيئت مديره بيمارستان بريدج كندى بمبئى