سلام کوخرد (شعرى از استاد محمديان كوخردى )

سلام کوخرد

(شعر: از استاد محمديان كوخردى )

«تشکر وقدردانی از مردم مهربان کوخرد»

سلام خدمت همشهریان عزیز وگرامی، و عرض ادب وتشکر از مردم مهربان کوخرد، واز آنجا که هم اکنون آقای محمدیان در فتره نقاهت Convalescence هستند، وقدرت برای نوشتن ندارند، وبدرخواست دوستان و جویای احوالپرسی از پدر بزرگوارم ، تصمیم گرفتم بعضی از مقاله‌های پیشین ایشان (مقاله‌های مختاره) خدمت همشهریان عزیز تقدیم نمایم، امیدوارم بتوانم قسمت کوچکی از زحمات ایشان را جبران کنم، همچنین از همشهریان عزیزم خواستارم برای پدر بزرگوارم دوعا کنند.

التماس دعاء خير

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

*از سرى أشعار شاعر:محمدمحمديان كوخردى.

سلام کوخرد

(شعر: از استاد محمديان كوخردى )

سلام کوخرد

سلام أی شهر كوخرد مسکن راز		سلام أی مهد عشق و مدفن راز
سلام أی قبلهٔ تقدیس و تقوا		سلام أی مسجد قبله در آن جا
سلام أی شهر سيبه (۱) شهر خوبان		که آن را دوست بداریم از دل جان
سلام أی شهر عشق و آشنایی		سلام أی آشیان روشنایی
سلام أی قلعه سيبه و آماج (۲)		که صادق خان ببرد آن را به تاراج
سلام أی كوه ناخ و سنگ پاتیل(۳)		شکار ما بود از أهو و ایل(۴)
کجا کاخی کهن چون قلعه سيبه		درخشان چون قمر(۵) آمد پدیده
دگر هم بود ترنه و حمام سيبه		چنین آثاری کهن آنگه که دیده
هنرمندان كوخرد را ز هر سو		بسوی «بست گز» أند در تکاپو(۶)
که آثاری کهن مانند یک گنج		تراشید حاجی حعفر (۷) در دل سنگ
بهار جعفر آباد(۸) در زمستان		بود مانند نسرین در گلستان
کجا چون باغ زرد و نهر مهران		همیشه ماهی أست در آن فراوان
به سد بز و گلگشت شیرینو(۹)		به تفریح می‌روند مردم ز هرسو
سلام أی تال ناس بون(۱۰) وکل أحمد(۱۱)		از آنجا ما برفتیم باقی احمد(۱۲)
دل و دلبستهٔ كوخرد تو باشی		گل و گلدستهٔ سيبه تو باشی
ألا أی بلبلان باغ و بستان		فرود آئید در باغ گلستان
صلای عشق راستی(۱۳) در تو داده		لسان الشعر مشایخی(۱۴) در تو داده
کجا در شعر محمديان نامت أی ناز		که مرغ دل نیانگیزد به پرواز
سلام أی طاير شكر بمنقار		سلام أی طوطي گویای أسرار
سلام أی شهر ما كوخرد زیبا		سلام أی مسکن و آشیانهٔ ما

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

باتقدیم احترام، خواهرتان:

DR:Latifah
دکتر: لطیفه

http://sarzamineshaeran.blogfa.com/post-34.aspx

**************

شعر از: محمد محمديان كوخردى.
بــیوگـرافی اســتاد مـــحمد محـــمدیان کــــوخـردی

پی نوشت‌ها:

(۱) ـ شهر سیبه: یکی از شهرهای باستانی کوخرد و شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده‌است. این شهر تاریخی (ساسانی) در بخش کوخرد واقع می‌باشد.بخشی از این شهر تاریخی در حال حاضر زیر دهستان کنونی «کوخرد» مدفون است و روی بخش دیگری از آن گورستان، این دهستان قرار گرفته‌است. باستان‌شناسان از آن به عنوان شهر فراموش شدهساسانیان در کوخرد یاد می‌کنند.وسعت شهر باستانی سیبه از جانب باستان‌شناسان به ۴۰ هکتار تخمین شده‌است. سیبه، سیبا: Sibah: سیبه: نام قدیم کوخرد سیبه بوده أست. ۱ ـ Sibah: سیبه: قلعه، دیواری از جوب و علف دور قلعه، قلعه وشهر. ۲ ـ جبر، سور، سور کشیدن دور قلعه یا شهر.
(۲) ـ آماج: قلعه آماج.
(۳) ـ سنگ پاتیل: سنگی بزرگ وتاریخی واقع در کوه ناخ واز طرف مشرق درواه شمو روی تپهٔ دُراخی قرار دارد.
(۴) ـ ایل:نرکوهی، گوزن. ج: أیائل.
(۵) ـ قمر:ماه.
(۶) ـ تکاپو: ۱ ـ رفت و آمد بتعجیل. ۲ ـ جستجوی بسیار، تفحص زیاد. ۳ ـ کوشش.
(۷) ـ حاجی حعفر: حاجی جعفر گّپ بن محمد بن احمد آل جعفر، اَبُوالمُجاهِد.
(۸) ـ جعفر آباد: مُؤه مُهمَد، نخل مهمدی.
(۹) ـ شیرینو: اوه شیرینو.
(۱۰) ـ تال ناس بون: تال برد ناس بون: سنگ نازبُن ، (نامهای دیگر: تال نازبُن، تال برد نازبُن) در پشت کوه پل تیر (کوه خآب) از طرف جنوب ته دره قرار دارد. تخته سنگ بزرگی أست که از وسط به دو قسمت شده أست، قسمت أصلی آن محکم روی زمین ایستاده أست، أما قسمت دوم آن مانند تخت خابی (سجم) ، روی زمین أفتاده أست، صحرا نشین‌ها در فصل پاییز در سایهٔ آن آن احشم می‌أندازند.

(۱۱) ـ کل أحمد: تال کَل احمد معروف است که در جنوب کوه پل تیر «کوه خآب» و در جنوب (دُوکَل کَل اَحمَد) واقع شده‌است. این تال در دهانه دوکل کل احمد ودر جنوب (پشتخه پاراو) و در جنوب برکه مرحوم محمد حاجی یوسف جعفر قرار دارد. «مـّد چُماخ» (محمد عبدالله چُماخ) همیشه و در فصل زمستان در دوکل کل احمد و تال مشهورش (تال کل احمد) می‌نشست و أحشم می‌انداخت.

(۱۲) ـ باقی احمد: بک احمد.
(۱۳) ـ راستی: شاعر بزرگ کوخرد: آقای حاجی عبدالواحد بن احمد عبدل راستی کوخردی.
(۱۴) ـ مشایخی: شاعر بزرگ کوخرد: آقای حاجی شیخ عبدالرزاق مشایخی آگاه بن شیخ یوسف کوخردی.