سنفونی پَسّ رُو (شعرى از استاد محمديان كوخردى )

سنفونی پَسّ رُو

(شعر: از استاد محمديان كوخردى )

«تشکر وقدردانی از مردم مهربان کوخرد»

سلام خدمت همشهریان عزیز وگرامی، و عرض ادب وتشکر از مردم مهربان کوخرد، واز آنجا که هم اکنون آقای محمدیان در فتره نقاهت Convalescence هستند، وقدرت برای نوشتن ندارند، وبدرخواست دوستان و جویای احوالپرسی از پدر بزرگوارم ، تصمیم گرفتم بعضی از مقاله‌های پیشین ایشان (مقاله‌های مختاره) خدمت همشهریان عزیز تقدیم نمایم، امیدوارم بتوانم قسمت کوچکی از زحمات ایشان را جبران کنم، همچنین از همشهریان عزیزم خواستارم برای پدر بزرگوارم دوعا کنند.

التماس دعاء خير

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

*از سرى أشعار شاعر:محمدمحمديان كوخردى.

سنفونی پَسّ رُو

(شعر: از استاد محمديان كوخردى )

سنفونی (۱) پَسّ رُو

بخش كوخرد

پَسّ رُو (۲) قَشَنگْ وُ زیباْستْ		پَسّ رُو لَطیفْ وُ شِیواست (۳)
پَسّ رُو دِرَخشَندَه تَرین گُوهَر هاست		پَسّ رُو عَرُوسْ صَحرا هَاستْ
پَسّ رُو دَشتگَه یِ کُوهستان هَاستْ		مَهد اِعجَابْ بُزُرگان (۴) آنجَاستْ
پَسّ رُو دِرَخشَان چُونْ خُورشیدْ		گَشتَه رَنگین ز گُل سُرخ و سَفیدْ

پَسّ رُو

کوه و کمر

سَربَسَر دَرَه و کوه وُ کَمَر		بُود دِرَختان بُزُرگ سَرتاسَر
سَلَم و سُمرُ و کُنار و نادِر		خِید و اَنجیر و سخ و بید و کُوِر
بنگَرید چَپ وَراستْ از سینه یِ کوه		ایل (۵) چَادُر زَدَه دَر دامَنِ کُوهْ
خَانَه هَاشَان زِ گِل و چُوب نَخیل		اَز پش آن ببافتَند زَنبیل (۶)
هَمِه دیوار و دَرَش دود زَدِه		چُون کِه آتش دَر آن شُعلَه زَدِه
فَرش آن نیست بَه جُز مُشتی خَاکْ		خَاکْ هَم پاکْ ، و آدم از خَاکْ (۷)

پَسّ رُو (کوه زیر)

پَسّ رُو ( کوه زیر)

باران زمستانی

بَعد اَز باریدَن باران شِتاءْ (۸)		گَشتَه صَحرا رُوشَن، چُون ماه
دَشت هَا گَشتَه زِ گُلها اَنبُوهْ		کَردَه صَحرا مُعَطَر و خُوش بُوهْ
کُوهَه هاْ تَکیَه بَه هَم دَر دادهْ		دَرَه هَا مُوج سِیه بُگشادهِْ
نَخلها سَر کَشیدَه بَه فَلَک		اَز مَدعاجُون (۹) تا دَرواهِ نَمَکْ (۱۰)
کُوه و دَشت و دَرَه و صَحرا سَبزْ		هَمِه پاتاسَر و سَر تاپا سَبزْ
سّدِیا (۱۱) پُرشُد اَز آب بَرُونْ		بَندِیا لَبریز و خِیلیْ جُوُونْ
بــِرکَه هَا پُر اَز آب زُلالْ		سَرد و شِیرین وخُنُک چُون یخچال
کَوزَه‌ها اَز گِل و مَشک‌ها (۱۲) از پُوستْ		پُر زآب اَست بَر ِ جَانان (۱۳) دُوستْ
پَسّ رُو قَشَنگْ وُ زیباْستْ		پَسّ رُو لَطیفْ وُ شِیواست
پَسّ رُو دِرَخشَندَه تَرین گُوهَر هاست		پَسّ رُو عَرُوسْ صَحرا هَاستْ

پَسّ رُو (باران)

صبح باداد

حیف اَز آن صُبح نشاط اَنگیزَشْ		وان دَمِ بَادِ عَبیر آمیزَشْ
یَاد اَز آن رُوز کِه جَوان بُودیم مَاْ		می‌دَویدیم چُون غَزالان (۱۴) آنجِاْ
کُوه و صَحرا و دَرَه و دَشت و دَمَنْ (۱۵)		مَا برَفتیم بَه کُوه چُون کُوهکَنْ (۱۶)

پَسّ رُو ( صبح بامداد)

الغرض

اَلغَرَض آنچـِه نَدیدی اینجَاستْ		جَنَت و باغ و بَساتین اینجَاستْ
کِه کَسی قَدر نَداند آن را		این هَمِه نِعمَت بی پایان را
خَارج شَهر چنان سَر سَبز اَستْ		دَشت و کُوه و هَمِه جَاهَا سَبز اَستْ
آنچـِه مَن دِیدَم دَر این دَشت جُوُونْ		غُنچَه‌ها (۱۷) میزَد سَر اَز گُل بیرونْ
مُحَمَدِيان اَز غَم این سَرو رَوُونْ		اَشک چُون سیل بریزَد اَفزُونْ (۱۸)

Kookherd.a. 90 كوخرد.jpg Kookherd.a. 89 كوخرد.jpg

پَسّ رُو ( غنچه گُل )

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

باتقدیم احترام، خواهرتان:

DR:Latifah
دکتر: لطیفه

http://sarzamineshaeran.blogfa.com/post-138.aspx

***********

پی نوشت‌ها:

(۱) ـ سنفونی: Senfooni: سمفونی، سمفونیة: آواز دلنشین، دشت سرسبز وزیبا، جنگلهای گوناگون، مختلف، أز نمای أصناف درختان. (صحاح الصحاح ۱۴۱۳).
(۲) ـ پَسّ رُو: Pase Roo: (پُشتِه رودخانه) ، کشتزارها، مزارع نخیل خرما ، سدهای آب، مناطق مختلف و باغ‌های نخل و مکانهای کشاورزی ، ودشت‌های گوناگون.
(۳) ـ شِیواست: شیوا :Shiva: فصیح، بلیغ، وسیع (المحیط المحیط).
(۴) ـ بُزُرگان: Buzorgan: منظور از بُزُرگان قبایلی که در پَسّ رُو سکونت داشتند، اجدامان واجدادعشایری که در آنجا سکونت گذیده بودند در زمان قدیم.
(۵) ـ ایل: ایل چادر: Eail Chadur: چادر نشین‌ها ، (احشم نشین) صحرا نشین‌ها. عشایر و کوچ‌گردان یک منطقه معمولاً به گروه‌های کوچکتری به نام ایل تقسیم می‌شوند.
(۶) ـ زَنبیل: Zanbil: به لهجه کوخردی محلی می‌گویند: تُولک.
(۷) ـ آدم: آدم از خَاکْ Adam : پدر همه یعنی (آدم علیه السلام)، از خاک آفریده شده‌است. غذاهائیکه جسم انسان پرورش وتکوین می‌یابد نیز از خاک بر می‌آید. بعد از مرگ هم وجود عنصری مردم زود یا دیر با اجزایی خاک مخلوط می‌شود. وهمین طور در وقت حشر هم آجزای وجود که باخاک آمیخته بود دوباره جمع شده از نو بصورت انسان تشکل می‌یابد، مردگانی که در قبور مدفون آند از مضاجع خود بیرون آورده می‌شوند. (قاموس المحیط) .. (المحیط المحیط).

خدای تعالی می‌فرماید: (مِنْهَا خَلَقنَاکُمْ وَفَیهْا نُعیْدُکُمْ وَمِنهَاْ نُخرْجُکُمْ تَارَةاً أُُخرَیْ).

ماشمارا از خاک آفریده‌ایم ودر آن بر میگردانیم، وبار دیگر شمارا از آن بیرون خواهیم آورد. (تفسیر کابلی: مولانا محمود حسن دیوبندی).

(۸) ـ شِتاءْ: Shetah: زمستان ، فصل زمستان .
(۹) ـ مَدعاجُون: Mad Ajoon: ( مزاجان ) (محمد حاجیان) منطقه‌ای است از توابع بخش کوخرد شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده‌است. این منطقه در جنوب کوخرد و در پشت رودخانه مهران واقع است، منطقه شامل چند نقطه مهم و آباد و زراعتی بوده از زمان قدیم، اهالی کوخرد بویژه آنهایی که در این مناطق نخل و نخلستان داشته‌اند در فصل تابستانوگرما و در موسم خارک و رطب و خرما و بار میوه نخلها، از کوخردکوچ می‌کردند و با خانواده‌هاشان به پشت رودخانه که نخلستان بود می‌رفتند.
(۱۰) ـ دَرواهِ نَمَکْ: Darvahe Namak: لدخه سور ، در بین گُلالَه و ترارو واقع می‌باشد.
(۱۱) ـ سّدِیا: Sadeya: منظور: سد بز ، سد جابر ، سد جاوید ، سد بست گز .
(۱۲) ـ کَوزَه‌ها و مَشک‌ها: Kuzeha & Mashkha: در آن آب خنک حفظ می‌شود برای آشامیدن.
(۱۳) ـ جَانان : Janan: [جانانه] (امر) معشوق ، محبوب ، شاهد ، دلبرزیبا. (فرهنگ معین)
(۱۴) ـ غَزالان: Ghazalan: غزال: آهو.
(۱۵) ـ دمن : Deman: ج دمنه ، دمیدن: روینده ، طلوع کننده ، خروشنده. ۲ ـ آثار خانه وحیات مردم در زمین. ۳ ـ جای که خاکروبه ریزند، ج: دَمَن.
(۱۶) ـ کُوهکَنْ: Koh Kan: فرهاد ، فرهاد کوهکن. (در داستان خسرو و شیرین).
(۱۷) ـ غُنچَه‌ها: Dhoncheha : گُل غُنچَه: غُنچَهٔ گُل:

بهر سوی گل غنچه‌ای نوشخند

ملک درمیان همچو سرو یلند

(۱۸) ـ اَفزُونْ : Afzoon: بیش، زیاد ، بسیار.

پَسّ رُو ( درخت سلم)

پَسّ رُو ( سد جاوید)

پَسّ رُو ( اوه شیرینو)

پَسّ رُو ( سد بست گز)

درخت كنار

پَسّ رُو ـ درخت سمر

پَسّ رُو (أودون)

پَسّ رُو ـ مسجد اليتيم

مؤه مهمد

شعر از: محمد محمديان کوخردی.

استاد محمدیان را در کنار پروفسور M.M.Bigani رئيس دانشگاه

پزشكى بمبئى و رئيس هيئت مديره بيمارستان بريدج كندى بمبئى

باکمال تشکر از دکتر لطیفه جهت ارسال عکس

بی:

۲۵ محرم الحرام ۱۴۱۸ هجری قمری.

منبع

محمدیان، کوخردی، محمد (کوخرد سرزمین شاعران) ۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
محمدیان، کوخردی، محمد. (وصف کوخرد) ج۱. چاپ دوم، دبی: سال انتشار ۱۹۹۸ میلادی.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«با تاریخ دیار کوخرد و منطقهٔ باستانی بخش کوخرد بیشتر آشنا شوید»