بهار كوخرد (شعرى از استاد محمديان كوخردى )

بهار كوخرد

(شعر: از استاد محمديان كوخردى )

«تشکر وقدردانی از مردم مهربان کوخرد»

سلام خدمت همشهریان عزیز وگرامی، و عرض ادب وتشکر از مردم مهربان کوخرد، واز آنجا که هم اکنون آقای محمدیان در فتره نقاهت Convalescence هستند، وقدرت برای نوشتن ندارند، وبدرخواست دوستان و جویای احوالپرسی از پدر بزرگوارم ، تصمیم گرفتم بعضی از مقاله‌های پیشین ایشان (مقاله‌های مختاره) خدمت همشهریان عزیز تقدیم نمایم، امیدوارم بتوانم قسمت کوچکی از زحمات ایشان را جبران کنم، همچنین از همشهریان عزیزم خواستارم برای پدر بزرگوارم دوعا کنند.

التماس دعاء خير

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

*از سرى أشعار شاعر:محمدمحمديان كوخردى.

بهار كوخرد

(شعر: از استاد محمديان كوخردى)

بـهار آمـد بـهار آمــد خـوش آمــد

صــــدای بـلـبـــلان دلـــکـش آمـــد

تمـام دشتها رنـگـیـن و سر سبز

نظر هرسو کنی دل را خوش آمـــد

« زباصیر » (1) تارسی « تُنب جلالی » (2)

شبنبو باقبای زرکش آمـــد

بـیـاد چشمـه‌هـای سینـهٔ کـوه

زبس « آب زلالش » (3) سـر خـوش آمـــد

نـگارین مهـوشان خـوب روئـی

به لب خندی صبوحی دلکش آمـــد

به هرصبح رو بصحرا می‌گذارند

برای دیدن گُل محفل آمـــد

توقدر گُل بدان أی مرد هوشیار

بهاری دِلگُشا ودلکش آمـــد

همـه گُلهای صحـرا سر براهند

گُل « كُـوخِـر ما» از نو بر آمـــد

مـــرا بـایـاد أیــام جـــوانـــی

به سر سودای نخل مُهمَد آمـــد

همه « كوخرد ي ها» آیید بصحـرا

که فصل نو بهار از نو بر آمـــد

رفیقان ♣ محمديان ♣ آیید به صحرا

چو صحرا مهد ونیلی مفـرش آمـــد

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

باتقدیم احترام، خواهرتان:

DR:Latifah
دکتر: لطیفه
http://www.sarzamineshaeran.blogfa.com/post-106.aspx

*

پی نوشت‌ها:

(1) ـ باصیر: (گری باصیر): نام مكانى است در كوه زير در جنوب دهستان كوخرد ، و در ۱۰۰ متری جنوب پر أحسنو در کوه زیر واقع در بخش کوخرد.

(2) ـ تُنب جلالی: واقع در جنوب باغ زرد از سمت مغرب سد بز در بخش کوخرد. تپه یا ( تُنب ) واژه‌ای فارسی به معنی ارتفاعی نه بس بلند از زمین، تل، تپه، توده، نجد و ربوه است.در پارسی دری و در برخی گویشهایمحلی بکار رفته‌است. من جمله گویش تنگستانی و لارستانی بویژه در گویش کوخِردی و شهرستان بستک هرمزگان بکار می‌رود.واژهٔ فارسی تپه شکلی دیگر از واژه‌های قدیمی‌تر پارسی، تبره و تبرک ، است.

(3) ـ آب زلالش: (زلال): زلال: Zolal: آب، صاف و گوارا.

شعر از: محمد محمديان كوخردى.

استاد محمدیان را در کنار پروفسور M.M.Bigani رئيس دانشگاه

پزشكى بمبئى و رئيس هيئت مديره بيمارستان بريدج كندى بمبئى

باکمال تشکر از دکتر لطیفه جهت ارسال عکس

باغ زرد :

30 بهمن 1371 شمسى

منبع

محمدیان، کوخردی، محمد (کوخرد سرزمین شاعران) ۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
محمدیان، کوخردی، محمد. (وصف کوخرد) ج۱. چاپ دوم، دبی: سال انتشار ۱۹۹۸ میلادی

«با تاریخ دیار کوخرد و منطقهٔ باستانی بخش کوخرد بیشتر آشنا شوید»