شاعران کوخرد به روایت تصویر:
شاعران کوخرد به روایت تصویر:
«شُعَراء» کُوخِرد چـون عَطارْ | «عَنبَر» آگین کُنَند هَمِه اَقطارْ |
مَن عاشِق دیدارم، اَز عِشق بیمارَم | مَن یار وُتُو دِلدارم، مَن گُوی وُتُو چُوگانَم | |
أَی عاشِق شِیدایی، اِمرُوز نَه پیدایی | أَکنُون تُو زُلیخایی، مُن یُوسُف کَنعانَم |
«ملای اربابی کوخردی»
پسینگاهی که ماشین فول میرفت | هوای شش نفر مشمول میرفت | |
خدا داند که راستی بد نگوید | لب دریا وآب شور میرفت |
http://sarzamineshaeran.blogfa.com/post-39.aspxسال جدید ـ در كوخرد
«حاجی عبدالواحد راستی»
آب آمــده کـوخــرد مـا، ویـران شـده خـاک سـیاه | قهر خـدای آمـد به ما، یارب ببین کوخرد ما | |
تاریخ آن جیـم ویکم، تاریـخ سـال چـهار صد ویکم | الفش دگـر برتون اگم، یارب ببین کوخـرد ما |
«حاج شیخ عبدالرزاق مشایخی آگاه»
مَـنَم کُوخِردی و مَنزل نَدارَمْ | بَرای شِعر خُود، هَم دِل نَدارَمْ | |
پُر اَز بَرگ دِرَختان کُنارَمْ | گُل اَفشانَم وَلی حاصِل نَدارَمْ |
«معروف کوخردی»
تا و چش خوم دی موجا | موجا مکان باصفا | |
همش آثار قدما | دگه حمام سیبه شن |
«هادف کوخردی»
عَجَب سال خَشی مُوجا بَهارن | تَمام دَشت وصَحرا لاله زارن | |
اگَشتُون هَمرَه یَک عاشِق و مَعشُوق | چه فایده که «بیداد» دُور اَز دِیارن |
«بیداد کوخردی»
تو أی کوخرد أی سیبه قدیم | پشتیبان توست رب العالمین | |
نام تو در وصف و مجله سلام | چاپ شده تاریخ گوید این چنین |
«محمد افراز کوخردی»
بــِبُوسَمْ رُوزشَب آستانْ کُوخِرد | دِلِ اَزهَر بَوَد اَز آنِ کُوخِرد | |
تُو اَی کُوخِرد و اَی سیبَهِ باستانْ | زِنامَتْ رُوشَن اَستْ آسمانْ کُوخِرد |
«محمد أزهر داغبلندان کوخردی»
گَر غَم از سینهٔ آن مَردُمِ ناشَاد بَرَندْ | تاجهان مِی رَوَد از اوی هَمی یَاد بَرَندْ | |
بیستون مِی شَود از تیشَهٔ عَاشِق آزاد | گَر که شیرین بَه بَرِ دِیدَهٔ فرهاد بَرَندْ |
دست روزگار صد داد و بیداد | گرفته کودکی با نام مهرداد | |
خزان عمر او سیزده نبود بیش | که رفت سوی پدر و مادر خویش |
«بیقرار کوخردی»
أََى جَان مَن پَنهان دِل، اَز دِل سَلامَت مى كُنيمْ | هَرجا رَويمْ تُو حاضِرىْ، قَصد مَقامَت مى كُنيمْ | |
زين دُوهَزاران ساله هَا، تاريخ گُويَد رازَها | تاريخ « سيبهِ كُهَنْ» هَردَهر يادَت مى كُنيمْ |
« محمدمحمدیان »
شُـعَــراءِ کُوخِرد، هَــرجَــا | شِعـر سَرایَـند، چُـومُـوج دَریـا | |
شِعر اِیشان گِـرفتـه دَر اِشراقْ | صیت ایشان گُذشته اَز آفاقْ | |
لَحن شاعِـر هَمِه دِلبَـنـد اَستْ | حُسن شاعِر بَه شِیرینی قَند اَستْ | |
لَیکِ شاعِر، شِعر را جُـویا بَـودَ | هَرکُجا شِعر اَست آنجا می رَوَد | |
♣ محمديان ♣ طَبع دِلکَش داشتی | وَقت کُوخِردِیان، خُوش داشتی |
+ نوشته شده در چهارشنبه سیزدهم آذر ۱۳۹۲ ساعت 19:2 توسط محمد محمديان
|