آوای سيبه

داوود اکین چی ـ و دبستان جامی

قُـمْ للمعلّمِ وَفِّـهِ التبجيـلا *** كـادَ المعلّمُ أن يكونَ رسولا

أعلمتَ أشرفَ أو أجلَّ من الذي ***يبني وينشئُ أنفـساً وعقولا

سـبحانكَ اللهمَّ خـيرَ معـلّمٍ ***علَّمتَ بالقلمِ القـرونَ الأولى

أخرجـتَ هذا العقلَ من ظلماتهِ*** وهديتَهُ النـورَ المبينَ سـبيلا

همه ما و همه کسانی که در (دبستان جامی کوخرد) و نزد آموگار محبوب «داوود اکین چی» حرفی یاد گرفته أیم، از ایشان سپاسگذاریم

روحش شاد و یادش جاویدباد

معلم پادشاه شهر خوبان ***  معلم مجرى احكام قرآن

معلم شغل تو ،شغل پيامبر*** بود حرفت برايم به ز گوهر

معلم شغل پاكت مى ستايم***كه با تو غصه از دل مى زدايم

معلم جاودان باشى هميشه***بگيرم حرفه ات آخر به پيشه

«شعراز:بیقرار كوخردى »  

أولین دبستان و أولین آموزگار در کوخرد

(یاد هردو را گرامی می‌داریم)

دبستان جامی کوخرد نخستین مدرسه أی است که در روستای کوخرد مرکز بخش کوخرد در شهرستان بستکاستان هرمزگان ساخته شده‌است. این مدرسه در سال ۱۳۴۶ خورشیدی تأسیس شده‌است. ساختمان دبستان خیلی زیبا وضد زلزله ساخته شده بود. این دبستان امثال آن با اعتبارات مالی سازمان برنامه توسط «سازمان عمران امدادی بنادر وجزایر جنوب» بنا شده بود. وحیاط بزرگ آن بادیوارهای کوتاه، وهلالی شکل محصور شده بود، واز نور و فضای کافی برخوردار بود. أولین آموزگار مدرسه جامی کوخرد به نام «داوود اکین چی» بود، که خاطرات خود در کتاب (مشق شب) و (مجلهٔ رشد معلم) به چاپ رسانده بود.

 
من هم شرف آن را داشته أم که در ضمن أولین گروه دانش آموزان این مدرسه باشم، گرجه مدت کوتاهی بود، أما خاطرات جالبی و فراموش نشدنی برجای گذاشته أست.

از آنجا که سواد چند نفر ما کمی بالاتر از دیگر بچه‌ها بود، ما برای کلاس دوم دبستان انتخاب شدیم. أما من فقط (۲۰) روز در این مدرسه درس خواندم، بعدش هم به اتفاق عمویم عازم کشور بحرین شدم، در بحرین در (مدرسهٔ خلیل بن احمد الفراهیدی) ثبت نام نمودم و به تعلیم خود ادامه دادم.

آن زمان به چه‌ها پیش ملاهای مکتبخانه به قول خودمونی(مَختَب) درس می‌خواندند، البته مکتبدارها مخالف سرسخت دبستان بودند. وزیان مالی تقریباً غیر قابل جبرانی به مکتبدارها خورده بود، چرا که در آمدشان از نصف هم کمتر شده بود.

بعضی از پیر مردها (ریش سفیدان محل) نیز با ایجاد مدرسه مخالف بودند، به دلیل اینکه مدرسه به چه‌ها را از راه راست به کج راهی خواهد کشید، شاید هم احساسات شان اینجوری بود. چونکه مدرسه یک چیزی کاملاً جدید در روستا بود، وهیچ کس در روستا تجربهٔ مسبقی در این مورد نداشت.

• بموجب پیامی که بدستم رسیده باید آقا آموزگار این دار فانی را وداع گفته باشد:
  
  *باسلام،بدینوسیله ازتمامی کسانیکه یاد ونام (مرحوم داوداکین چی)  رازنده نگه داشته‌اند صمیمانه تقدیرو تشکرمی‌نمایم .

• وحید أکین چی ـ دوشنبه ۹ اسفند۱۳۸۹ خورشیدی.

این (تندیس فانوس)  به یاد اولین معلم کوخرد داوود اكين چي که یادآور خاطرات مدرسه جامی میباشد ساخته شده است.

اين تنديس زيبا در قسمت غربى شهر كوخرد و در جلو (دبستان جامى) ودر شمال جاده ى  ورودى شهر واقع مى باشد.

به یاد معلم با افتخار کوخرد جنای آقای «داوود اكين چي» ، که نام کوخرد و فانوس‌های آن در نشریهٔ (مشق شب) به رشته تحریر در آورده أند، همچنین به پاس از الشیخ دکتر: سلطان بن محمد القاسمى حاکم شارجه که در کتاب خاطرات خود (سَرد الذّات) ذکر نام کوخرد آورده‌اند، تشكر وقدردانى مى كنيم.. نام کوخرد (سیبه) از دیر باز بر سر زبان بوده‌است.

ذکر نام کوخرد در منابع مختلف آمده‌است، از این رو است که بی نام: (کوخرد) را می‌شناسیم و با نام او بر خود می‌بالیم، وبه نام سیبه (کوخرد) افتخار می‌کنیم. همیشه کوخرد آباد، ونامش گرامی باد.

منبع

• محمدیان، کوخردی، محمد، “ (به یاد کوخرد) “، ج۲. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.