آوای سيبه

• بندری

نام محلی است تاریخى واقع در «پشت رودخانه» ازتوابع بخش کوخرد شهرستان بستک و در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران. بندری در کنار رودخانه مهران واقع می‌باشد. وچون درکنار رودخانه قرار دارد آن را «بندری» نامگذاری کرده‌اند. منطقه کشاورزی لرکش از سمت شمال رودخانه واقع شده‌است.

•  

  محدوده بندری

  ازشمال رودخانه مهران و «بیشت مظفری»، واز جنوب کاد ممدی، واز سمت مغرب زمین جوکار، و ازسمت مشرق به دره کنخور منتهی می‌شود.

  زمین زیر کشت

  در حدود ۵۰ من زمین زیر کشت دیم دارد، قسمتی از زمین جوکارش تعلق به «قبیله آل مظفر» دارد، وقسمت دیگر به «مال الله » تعلق دارد. در بندری چند بند نخل خرما وجود داشته بوده که در حال حاضر تعداد کمی از آنها باقی مانده‌است، همچنین آثار چند حلقه چاه آب نیز وجود دارد که در زمان قدیم به‌وسیله «دَلـُو» آب از چاه می‌کشیدند ونخلها را آب یاری می‌کردند. «  بیشت مظفری  » (بیشت به واژه کوخِردی به دشتی گفته می‌شود که در لب رودخانه قرار داشته باشد)، در بیشت مظفری در حدود ۱۰۰ من جو و گندم می‌توان کاشت. زمینهای بیشت مظفری تعلق به «آل مظفر» و «سیدها» دارد. بیشت مظفری در جنوب رودخانه مهران ودرشمال شرقی بندری واقع شده‌است.

  شاعر محلی (معروف)  می‌سراید:

  گُلِسُون نـوبهاری «بندری» گل		دل مـو مـبـتـلا مـانـنـد بـلـبــل
  چدم پُشت مُدوُن با گل عذارم		غم عاشق کسی ناکند تحمل

  

• رودخانه مهران ـ غروب  

  منبع

  *محمدیان، کوخردى، محمد، “ (به یاد کوخرد) “، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۳ میلادی.

  «با تاریخ دیار کوخرد و منطقهٔ باستانی بخش کوخرد بیشتر آشنا شوید»  
  ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

     

   

   منبع:awayeseebah

  *پژوهش و تحقيق استاد: محمدمحمدیان کوخردی