آوای سيبه

قُمری پرنده ای زیبا خوش آواز بطول ۲۷ سانتیمتر بابدنی نسبتاً لاغر ودم سیاه، باکناره‌های سفید که شاهپرهای آن رفته رفته از وسط به کنار کوتاهتر است. سطح پشتی قمری به رنگ خرمائی مایل به خاکی است که باپرهائی در وسط آنها سیاه می‌باشد، ودر کنار گردنش لکه‌ای مرکب از رگه‌های سفید وسیاه ورنگارنگ وگلو سینه اش تقریباً صورتی است. پرندهٔ نابالغ لکه‌های کنار گردن ناحیه گلو وسینه رنگ تقریباً صورتی ندارد. پرندهٔ قمری جفت جفت یا بصورت گله‌های کوچک دیده می‌شود. پرواز تند ومستقیم وحرکات بال آن با تکانهای شدید همراه است.

 

 

قمری شرقی

قمری شرقی کمی از قمری معمولی بزرگ‌تر وپر رنگتر است. گردن این پرنده به رنگهای آبی روشن وخاکستری وپشتش دارای خالهای ظریف است.

قمری خانگی

قمری خانگی حدود ۲۶ سانتیمتر طول و طوق پهنی در جلو گردن دارد. سر و صورتش تقریباً صورتی با یک طوق پهن خال خال سیاه و مسی رنگ در قاعده جلوئی گردن، چانه ش کمرنگ و شکم وپوش پرهای زیر دم آن سفید است. سطح پشتش خرمائی پر رنگ است. قمری خانگی در بسیاری از شهرهای ایران به یاکریم معروف شده‌است. در حالیکه یاکریم پرنده‌ای است با طوقی در دور گردن که به طوقی نیز معروف شده‌است. قمری خانگی در استان خراسان معروف به موسی کو تقی است. یاد شده‌است به دلیل اینکه قمری خانگی بسیار تنبل است و از انسان هم نمی‌ترسد ، در گذشته به منظور جلوگیری از شکار این حیوان توسط انسان به یاکریم معروف شده‌است.

زیستگاه

زیستگاه قمری در شهرها وروستاها و واحه‌های نزدیک روستاها است. در بوته زارها ودرختهای مختلف لانه می‌سازد.

پراکندگی

پراکندگی قمری بطور کلی بومی وفراوان است. ودر تابستانها زیاد تر است. مخصوصاً در باغهای اطراف روستاها در مواسم تخمگذاری. موسم جفت‌گیری وتخمگذاری از نوروز تا نیمه‌های تابستان ادامه دارد.

منابع

• دکتر: ، العلوی ، هادی ، «(عالم الطیور والحیوانات) »، دار العودة ، بیروت ، لبنان ، چاپ پنجم سال ۱۹۹۸ میلادی به (عربی).