دهستان کوخرد
براساس اطلاعات موجود در مرکز آمار ایران در ۵۴ درجه و ۲۹ دقیقه طول شرقی و ۲۷ درجه و ۵ دقیقه عرض شمالی از نصف‌النهار مبدأ واقع شده‌است. ارتفاع متوسط این دهستان از سطح دریا ۲۷۸متر است.
- جمعیت
جمعیت دهستان كوخرد طبق سرشماري عمومي نفوس و مسكن در سال ۱۳۸۵ ، برابر با ۶۵۲۳ نفر بوده‌است [۱]. دهستان کوخرد در فاصلهٔ ۴۵ کیلومتری جنوب شرقی شهر بستک و در ۲۳کیلومتری شهر جناح و بر سر راه اسفالت سراسری و ارتباطی شهرستان بندر لنگه با شهرستان لارستان واقع شده‌است.
فاصله دهستان کوخرد تا بندر لنگه ۱۲۵ کیلومتر و تا شهر لار ۱۵۵ کیلومتر است.
جاده ارتباطی بین استانی لار ـــ بندر لنگه درست از وسط دهستان می‌گذرد و دهستان را به دو قسمت می‌کند که تأثیر زیادی برتوسعهٔ فضایی ـــ کالبدی بافت دهستان و نیز گسترش واحدهای خدماتی ـــ تجاری داشته‌است.
- محدوده دهستان کوخرد
از شمال کوه ناخ، از جنوب رودخانه مهران و کوه خآب، از مغرب دهستان هرنگ که دومین دهستانهای بخش کوخرد است، واز سمت مشرق به روستای چالهٔ کوخرد محدود می‌گردد.
- پیشینه
دهستان کوخرد یکی از قدیمی‌ترین دهستانهای بخش کوخرد و شهرستان بستک است، که از گفتاره کهن سالان روایت است که کوخرد «گبر» نشین زرتشتی نشین بوده، و پنج هزار سال قبل از اسلام تاریخ دارد و در زمان قدیم به نام شهرسیبه معروف بوده‌است. بنا به گفته ریش سفیدان محل نام قدیم کوخرد سیبه بوده‌است و حاکمان این محل مناطق بسیاری را زیر نظر داشته‌اند به طوری که خرما و محصولات کشاورزی را از بستک و روستاهای اطراف آن که تحت تصرف آنها بوده به سیبه «کوخرد» انتقال داده می‌شده‌است. مردم سیبه پس از ورود دین اسلام در عهد خلیفه دوم عمربن خطاب مسلمان می‌شوند و نام سیبه را به «کُویِ خِرَد» تغییر می‌دهند که به معنای دیار عاقلان و دانایان و خردمندان و هوشیاران است که در اثر کثرت استعمال و با گذشت زمان به کوخرد تبدیل می‌شود. دهستان کوخرد در ۲ کیلومتری شمال رودخانه مهران واقع است.
- روستاهای تابعه
پر احمد، دیخور، مهران، مزاجان، کوخرد، عالی جان، گریند، کوردان، آسو، بربار، بار، بدمستان، تخت گرو،(نخل گرو)، صالح آباد (شهرک فجر)، لاور شیخ، پر درو، بار ترک، تشتو، کنارزرد، چارون، چاله ،تلخ اطهر، کوران، لاوردین، یُرد در تابعیت شهرستان بستک است.
 |
 |
 |
در آن زمان مرکز بلاد یا منطقه روستای کوخرد (سیبه) بود، ودر آن دوران افرادی بنام حاکم زندگی می‌کردند، قلعه وقشون هم داشتند واز مردمان فقیر هفتاد یا هشتاد روستای توابع باج و خراج می‌گرفتند و ازاین راه امرار معاش می‌کردند، نخلستان‌های اطراف بستک وزمینهای کشت دیم به کُوخِردی‌ها تعلق داشت، هرسال یک بار از کوخرد افرادی به بستک می‌آمدند ودرختان میوه را غرس می‌کردند، کوخرد قدیمی‌ترین مناطق شهرستان بستک است. آثار و بناهای تاریخی بسیاری وجود دارد که گویا این قدمت وتاریخ است. دهستان کوخرد که تاریخ گذشته آن به دوره قبل از اسلام بر می‌گردد بدین صورت در زبان عامیان وجود دارد که مردمانی در شهر بزرگی بنام «سیبه» زندگی می‌کردن که این مردمان بر اثر سیلی عظیم که از آبراه‌های کوههای شمال آن کوه ناخ بوجود آمده از بین رفته‌اند و تعدادی باقی مانده‌اند که بنای روستای کوخرد را نهادند.
در این دهستان آثار بسیاری از گذشتگان دور مردمان شهر سیبه بدست آمده‌است.آثار تاریخی گوناگونی نیز وجود دارد که هر عابری یا هر شیفته تاریخی به سوی او می‌شتابد. از جمله این آثار:
مجموعهٔ دو گنبدان آرامگاه علمای کوخرد ، این آرامگاه‌ها در میان گورستان دهستان کوخرد و در هزار متری غرب دهستان واقع شده‌است. این بنای تاریخی و مذهبی چند سال پیش از جانب دولت به عنوان یکی از آثارهای ملی توسط سازمان میراث فرهنگی کشور تحت نام مجموعهٔ دوگنبدان به ثبت رسیده‌است، و یکی از نقاط دیدنی استان هرمزگان در جنوب ایران است.
 |
 |
- حمام سیبه
- حمام سیبه : که برای منطقه حائز اهمیت است. این حمام به گفته باستان‌شناسان مربوط بدوره قبل از اسلام و دقیقاً به دوره زرتشتیان است.
حمام سیبه به صورت برکه مانندی سر بسته با شیارهای در اطراف آن در زیر زمین مدفون بوده که با آمدن باران به‌وسیله آبهای دره شمو قسمتی از این بنای قدیمی وتاریخی از زیر خاک نمایان می‌شود. دور تا دور حمام سیبه عمق دایره مانندی که آب باران آن را مشخص کرده‌است به اندازه ۳ متر ساختمان وسقف حمام بوده‌است که اگر دور تا دور این ساختمانها برداشته شود حمام به صورت کامل پیدا خواهد شد و نمایی وجلوه‌ای از آثار قدیم را به معرض تماشا می‌گذارد. این حمام در شهر باستانی شهرسیبه کوخرد قرار داشته‌است.
- تــرنـه
- ترنه :ساختمان‌هایی دایره مانندی هستند و بسیار عجیب، که کار این ساختمانها در وسط رود خانه مهران بسیار تعجب آور وشگفت انگیز است.
این ساختمانها آب شیرین را از یک طرف رودخانه به طرف دیگر می‌بردند و از پائین وزیر آب این ساختمانها به هم وصل بودند وساختمانها آب شیرین را از خود عبور می‌دادند به آن سوی رودخانه شور.
هنوز با وجود اینکه سالهای سال در وسط رودخانه مهران قرار دارد ورودخانه نیز درپـایان هربارندگی آبی سیل آسا می‌آورد وآب از لای آن عبور می‌کند، همانندی کوهی در وسط این رودخانه جلوه نمایی می‌کند. «ترنه» این بنای شگفت وعجیب و تاریخی که با ساروج وگِل ولای وسنگ ساخته شده‌است در وسط آبهای شوری که اطراف آن را گرفته‌است و با مرور و گذشت هزارها سال بدون هیچ تغییر شکلی پا برجاست و در راه باغ زردی درجنوب دهستان کوخرد واقع است.
برای بهتر شناختن این آثار باستانی دیدن این بنای تاریجی و قدیمی وشگفت انگیز از نزدیک تماشائی است.
- قلعه هاى شهرسیبه
همچنین سیبه (کوخرد) دارای سـه قـلـعـه مـهـم بـوده‌است:
- قلعه سیبه : مقر حـکمـران منطقه، چـون کـه درآن زمـان مـرکـز حـکـومـت منـطقـه در «شهر سیبه» «کوخرد» قرارداشته‌است.
- قلعه آماج : مـرکـز قشـون مملکت سیبه بـوده‌است، وجـای گای نگهبـانانـی بـوده که از مقـرحـاکم واز شهر سیبه محافظت می‌کردند.
- قلعه توصیله : یکی از قلعه‌های سه‌گانه و تاریخی کوخرد است. این قلعه نقش مهمی با قلعه سیبه (مقر حاکم وقت کوخرد قدیم) داشته‌است از نظر حفاظت و نظارت از منطقه.
چون در روزگار حکمران مملکت سیبه بر منطقه نگهبانانی در این قلعه نظارت ورود و خروج وراهای قلعه سیبه و منطقه را به عهده داشته بودند، و به حکم موقعیت قلعه که بر فراز قلهٔ کوهی بلند قرار داشته بود تمام منطقه سیبه و راههای پیرامون آن به‌وسیله دیده‌بان‌ها نظارت می‌شده‌است. همچنین دارای یـک بـازار بـزرک بـوده بـنـام بازار «سیبه» خـرابـه‌های این بازار هنوز در یک کیلومتری کـوخرد از طـرف مغـرب بـه چشم می‌خـورد. همچنین خرابهای خانه‌های سیبه که از سنگ وساروج ساخته شده بود در اثـر سیـل سال ۱۳۷۱ خورشیدی در درواه شمـو کـه سابـقا بـنـام درواه (عالی) معـروف بـود از زیر خـاک بیرون آمـده بـود کـه خـود شخصاً مشاهـده کردم.
اهالی کوخرد در زمـان قـدیم به شغل کشاورزی ودام پـروری مشغول بوده‌اند، آثار وشواهد موجود نشان می‌دهد که زندگی روستائی وتلاشها وفعالیتهای تـولیدی کشاورزی از روزگـار پـیش و حتی قبل از اسـلام در منطقه کوخرد وجود داشته‌است واین منطقه آباد و بنام «سیبه» معـروف بـوده‌است.
در کوههای شمالی وجنوبی کوخرد دوحلقه چاه قـدیمی وجود دارد که یکی در کوه شمالی کوخرد که بنام کوه نـاخ معروف است، در دره گری زامـردان، ودیگری در کوه جنوبـی بنـام پـشت قلات. دهستان فعلی کـوخـرد جـدید است، ولی ساختمان قـدیمـی کوخرد که بنام «سیبه» معـروف بوده در مغـرب دهستان فعلی قـرار داشته وبسیار بزرگ بـوده‌است که هنوز آثار حمام وبرج وبارو وزیر زمین هـا وآب انبارهـایش وجـود دارد که بشکل مستطیل مـی باشند، وهمچنین آثار بـازار سیبه کـه در سیل سال ۱۳۷۱ خورشیدی در دره شمـو کـه سابقاً بنام دره (عالی) معروف بود ظاهر شده بود که خود شخصا مشاهده کرده‌ام، یک بازار بسیار بزرگ بوده که این بازار بشکل مستطیل بوده از شمال به‌طرف جنـوب، این بازار در دره عـالی قرار داشته، که آثارش هنوز باقـی مـانـده‌است وهمچنین قلعه بسیار بزرگی وجود داشته بنام «قلعه سیبه» کـه مقـرحـاکـم آن وقت بـوده، دور تا دور قلعه خندق حفـر شـده بـود که از ورود بیگـانـه بـه قلعه جلو گیری می‌کرد، جلو قلعه پـل بسیار بزرگی ساخته بودند که به‌وسیله زنجیر فولادی بالا وپـائین مـی شد، وقتـی کسی مـی خـواست وارد قلعه شـود پـس از باز جـوئـی از جانب نگهبان از بالای برج قلعه وشناختن شخص مذکور که آیـا د شمن است یـا دوست، کـه البته اگـر دوست بـود پـل را پـائین مـی آوردنـد واجـازه ورود می‌دادنـد، و اگـر دشمن بـود او را بـه گلوله مـی بستند، در کوه شمالی (کـوه ناخ) در پـر توصیلـه بقایا قلعه‌ای وجود دارد که از قـدیمی بودن این دهستان سخن می‌گوید، نزدیک آثار حمام هـا کـه قـبـلا ذکـر شـد چـاهــی بعمق ۲۵ متر دیـده می‌شود کـه دارای ساختمـان بسیار قـدیمـی است و بنـام چاه عالی معـروف است، مــردم معتقدنـد آب آن بسیار شیرین بـوده وقبـل از اسـلام ده آبـادی بـود کـه متعلق به زرتشتیان بود است، در کو ههای شمال کوخرد آثاری مانند قلعه هایـی وبرج وجود دارد که از زمان گبرهـا بـه جـا مانده‌است.
 |
|
|
- پاراو کوخرد
از طرف غرب کوخرد تادشت پـاراو دورشته قنـات بوده که چاههای آن هنوز بنام (قنات پاراو کوخرد ) مشهور است، که مردم آنهارا متعلق بـدوران پـیش از اسلام می‌دانند وبـزمـان ولایت سیبه تعلـق دارد، گـویـنـد نـام سیبه نـام یـکـی از مـتـنـفـذیـن ملـوک الطـوایـفـی یـهـود یا زرتشتی بـوده کـه ساختمـان چاهها و قلعـه هـای مـذکـور بـه او نسبـت داده شـده‌است مانند (قلعه سیبه) . که قبل از اسـلام در سیبه (کـوخـرد) زنـدگـی می‌کردند.
- آثار تاريخى سدبز
در جنوب رودخانه مهران وزیر تنب جلالی آثار سدی بزرگ وجود دارد کـه بنـام « سد بز » معروف است، این سد در سال ۱۱۰۰ هجری قمری قبیله آل جعفر بنیان کردند، ولی در اثر هجرت بنیادگذاران سد به سوی شارجه وتعمیر نشدن سد و بعلت بارش باران و جمع شدن آب در پـشت سد، درسال ۱۳۰۱ هجری قمری سد شکست وبا شکستن سد مردم نخلها وباغ وبستانهایشان را ازدست دادند، آثار این سد بزرگ حکایت از قدیمی بودن کوخرد دارد، ویکی از آثار مهم وتاریخی کوخرد به شمار می‌آید، و در دره بست گز آثاری در سنـگ نقش شـده اسـت وجـداولـی درسنـگ حفـر شـده کـه از آثار حاجی جعفر گَپ میباشـد در دره بست گـز.
 |
 |
 |
از غـرب دره کنخور تپه‌ای است بنـام پـَرحَسِینـو درایـن تپـه سنـگ بزرگی وجود دارد که ازوسط این سنـگ چشمه آب کوچکی جاری است کـه حـالا ربـع اینچ و شاید هـم کمتر آب دارد، در پـائین این چشمه یک ظـرف ظـرف سفالی (احسن تـار) از قـدیـم گـذاشته شده کـه این آب قطـره قطـره بداخل احسن ریخته می‌شود ودر احسن جمع می‌شود بیابان گردهـا از این آب استفاده می‌کنند، وجود اینگونـه آثار زندگی باستانی و نیز تاریخچه‌های آنها که بصورت داستان سینه به سینه نقل وضبط شد است در اغلب نقاط دهستان کـوخـرد و روستاهـای اطـراف وجـود دارد کـه تحقیق درباره آنـها از راه پـزوهشهای محـلـی و مطابقت دادن آنها باهـم نکات تـاریکـی از زنـدگـی مـردمـی کـه سالیـان پـیش درایـن منطقه میزیسته انـد روشن خـواهـد نمود که آن خـود موضوع کتاب دیگری مـی تـوانـد باشد.
- سیبه در دوران قدیم
کوخرد یـا (سیبه) در دوران قـدیـم دارای دو محـلـهٔ بـزرگ بـوده كه از اين قرار مى باشد:
- محله اولی بنـام «محلهٔ بُنجُـرون» معـروف بوده‌است، اما درباره وجه تسمیه آن چنین روایت است که می‌گویند ساکنین این محله زبانـی خاص داشته‌اند. مردم سیبه به زبان ایـن قـوم می‌گفتند زبـان بنجیـری یعنـی زبـان شان مثـل زبان گنجشک است چـون کلمه
(بُنجـیـر) به لهجه محلـی یعنـی گنجشک کـه البـتـه زبان گنجشک کسی نمـی تـوانـد بفـهـمـد، بــه همین جهت ایـن محـلـه بـه (محلهٔ بُنجُرون) مشهور بـود، مردم این محله از هندوها بودند که مـذهب آنان هندوئیسم است، که در سیبه (کوخرد) به آنها می‌گفتند گبرها (گورها) این گبرها زرگـر بـودنـد و بـه طلاسازی اشتغال داشتند ومالک زمین نیز بودند وآثاری از ایشان برجـای مانده ویکی از این آثار جا خـرمنـی است بنـام جـا خـرمـن بمبئی ، در این جـا خـرمن مـردم جو و گندم (خَرمَن) مـی کـردنـد و بمبئی شـهـری بسیار بزرگ وپـایتخت تجاری هندوستان است.
امـا موقعیت محله بُنجُـرون درجـای خانـه بهداشت کنونی بود تاخرابه هـای خـانـه مـَدحَسَن خـانـی که معروف است بـه (پـَرَکن) مـدحسن خـانـی، کـه در جـنـوب برکه (شیخ) قـرار دارد، ودر امتداد مـدرسه راهنمایـی پـسرانه تابرسد به پـشت خانه ایـوب، واز غرب خانه ایوب از پـشت خانـه احمد حاجی عبداللطیف از طرف شمال قسمتی از خرابه هـای محلـه بنجـرون است، خانه‌های قدیمی با سبک خاصی ساخته بودند، و زمینهای جـوکاری کـه از طـرف غـرب و جنـوب غـربـی خــانــه احمــد حـاجـی عبداللطیف است و بـه زمین (پـرکن) معـروف است قسمتی از خــرابـه هـای محله بنجـرون بـه شمار می‌آید، قبرستان محـلـهٔ بنجـرون درجایی که مدرسه جامی بنیان شده‌است بود ایـن قبرستانها وقتی کـه مـأمور از طرف دولت آمد که جای مدرسه (جـامی) تعیین بکنند، ومردم رفتند که جـای مـدرسه انتخاب بکنند بچـه هـای (مکتبخانه) را به آنجا بردند که سنگ وریگ جمع بکنند، مـن هـم میان این گـروه از بچـه هـا بــودم آن وقـت مـا در مکـتـب خـانــه مـلا سید عبدالله سید رضا درس می‌خوانـدیـم، این واقعه در زمستان سال ۱۹۶۶ میـلادی رخ داده‌است، من درست یاد دارم که آنجا قبرستان وجود داشت، دراین موقع مرحوم آقـای عبدالله حـاجـی رضا آگـاهـی در یک لباس سربازی جلو بچـه هـای مکتب خانه بامشق نظامـی راه می‌رفت، این قبرستانها بنام قبر (لوره) پـیش مـردم معـروف بــود، وبعـد از اینک این قبرهـا از بین مـی بـرنـد ساختمان مـدرسه جــامــی در آن محـوطـه بـنیان می‌کنند، که تاکنون پـابرجا مانده ودانش آموزان درآن درس می‌خوانند وخوش بختانه یادداشت قسمتی از این واقعه در دفتر خـاطـرات یکی از کوخـردی‌ها که در این زمان از شارجه به کوخرد آمده بوده ثبت کرده بود، این معلومات به محله اولی که (محله بنجرون) نام داشته تعلق دارد.
-
- اما حالا از محله دومی صحبت میکنیم که از این قرار است:
- محلهٔ دومی یکی از مراحل مهم تاریخ قدیم کوخرد به شمار می‌آیـد، گفته شده‌است که یک محلهٔ بزرگ بنام
(سیبا) یا (سیبه) بوده حـدودا منطقه‌ای بـوده از طـرف چـاه عالی نزدیک بـرکه گـرد، (البته درآن زمـان بـرکه گـرد وجـود نداشته وبعدا درست شده) تـا رسیده بـه برکـه هیل ومیخکی ودر امتداد (درواه عـالی) کـه حـالا به درواه شمو معـروف است، از طـرف مغـرب (قبله) زیارت سید مـدی احمد، هنوز آثار تنب خاک جای شالوده‌های آن به چشم می‌خورد واز طرف مشرق (لـوز) از وسط محلهٔ بنجـرون که آثار آن هنـوز بـاقــی است، و بنـام (پـَرَکُن) معـروف است، و ازطـرف جنـوب ازبند آمـاج کـه حـالا جـای نخلهای حـاجـی غلوم وبند علی قصاب است، وقسمتی از زمین فوتبال (جاه خرمن سابق) که بچه‌ها آنجا فـوتبال بازی می‌کنند، اما ازطرف شمال از برکه لکشور و برکه هیل و میخکی و چند برکه‌های (دراز) که آثار آنها ازطـرف مشرق بـرکـه لکشور باقـی است، همانطـور کـه قبلا گفتیم قوم سیبه قبل از اسلام زندگی می‌کردند وبت پـرست بـودنـد، که البته جـای عبادت شان معبد یا (عبادتگاه) بوده، این معبد ازطرف شمال برکه‌ای که (برکـه وه مسجـد) نـام دارد قـرار داشته، ولی در اصل نام این بـرکـه (بـرکـه وه معبد) بـوده نـه اینکه برکه وه مسجـد، چـون قـوم سیبه مسلمان نبودند وجـای عبادت گـاه شان معبد بـوده. بعد از دخـول دیـن اسـلام در اقـلیـم فارس، مـردم سیبه یک پارچه دیـن اسلام پـذیرفتند و دین اجدادشان که (گوری یا زرتشتی بود) رها کردند، و معبدشان نیز بـه مسجد تبدیل کردند، همچنین برکه‌ای کـه درجـوار معبد بود بـه برکه مسجد تبدیل نام یافت، که از آن به بعد می‌گفتند (بـرکـه وه مسجــد)، البته آثار ایـن معبد کـه بعدا بـه مسجـد تبدیل شد تـاچـنـد سـال بعد هم وجـود داشته، وبعد از اینکـه مسجد جامـع قـدیمی کوخرد کـه بنـام مسجـد (جامع قبله) معروف بود بنیان کردند نیز آثار مسجـدی که به روی خـرابه‌های معبد سیبه درست کرده بودند برجای مانده بود ولی در اثـر سیل درواه شمو کم کم آثار این مسجـد به کلی ناپـدید شد. همچنین یکی از جاهای قدیمی وتاریخی کوخرد محوطه‌ای بوده‌است که بنام بون خیر مشهور بوده‌است.
- مسجد جامع قبله
مسجد جامع قبله :امـا درباره مسجـد جامع کوخرد که بنـام مسجد جامع قبله معروف بود درسال ۱۳۱۰ هجری قمری بنیان شده ومبلغ یک هـزار (۱۰۰۰) تومان خـرج مسجد شده بود، واستادی کـه مسجـد بنیان کرده بود حاجی ملا محمد شریف کاظم نام داشته، وامام مسجد بنام حاجی ملا مصطفی کوخردی معروف بوده، که ایشان جده حاجی ملا مصطفی کهتوئی رحمت الله علیه هستند وتاسال ۱۳۳۰ هجری قمری امامت مسجـد بر عهده داشته ودرماه رجب سال ۱۳۳۰ هجـری بـه رحمت خـدا رفته‌است، مسجــد قبله یک تحفه فنی معمـاری اسلامـی وتـاریخی بـوده ویکی از آثار باستانی کوخرد به شمار مـی آمــده، همچنین دربغل بـرکه کـه بـه (بـرکـه وه مسجـد) معروف است یک درخت گز بـزرگی وجـود داشته که البته حالا این درخت وجـود نـدارد این درخت بنـام «گز سیبه» معروف بـوده، ازایـن مــاجـراهـا هشتاد در صـد کـوخــردیـها اطلاع دارنــد وبـاز گـو می‌کنند.
قابل ذکر است که کشاورزی ، دامداری سنتی، مرغداری و صنعتی از جمله بخش‌های فعال اقتصادی این دهستان است، مرغداری کوخرد که یکی از بزرگ‌ترین مرغداریهای منطقه‌است در سال ۱۳۶۸ خورشیدی به عنوان تولید کنند نمونه کشور شناخته شده‌است.
- امکانات:
- برق
- تلفن
- لوله‌کشی آب
- خانه بهداشت
- بانک
- مسجد
- بیمارستان
- درمانگاه
- کتابخانه عمومی
- مکتبخانه تحفیظ قرآن
- مدرسه
- مدرسه راهنمایی
- دبیرستان
- خیابان آسفالته
- مرکز تقویت تلفن همراه
- بیمارستان رازی.
- مهد کودک
- دفتر پست
- مرغداری
- گاودارى
- مغازه هاى مدرن.
- دفتر بخشدارى (تحت تأسيس).
- شركت تعاونى.
- طرح بهسازی و بلوار کشی (در حال احداث).
- بوستان كوخرد.
- مرکز مخابرات.
- استادیوم ورزشی.
- سد بتونی و خاكى.
- بانک ملى.
- بانک صادرات.
- پايگاه مقاومت ابوذر غفارى (پايگاه مقاومت بسيج مردمى كوخرد).
- خيابان امام خمينى (خيابان أصلى)
- خيابان كمربندى.
- خيابان بوشالات.
- خيابان غياث.
- خيابان الجابر.
- خيابان ابوخالد.
- خيابان شمس.
- دفتر دهيارى.
- پیوند به بیرون:
- وب‌گاه کوخرد
- وب اخبار کوخرد
- وب اخبار بخش کوخرد
- دیار من کوخرد
- بخش کوخرد
- کوخرد هرمزگان
- پرندگان كوخرد
- آوای سیبه
- کوخرد سرزمین شاعران
- [۱]كوخرد در لغتنامه دهخدا
|
|  |
|---|---|
|
آسو | بار | بار ترک | بدمستان | بربار | پر احمد | پر درو | تخت گرو | تشتو | تلخ اطهر | چارون | چاله | دهستان کوخرد| دیخور | دهنو کوخرد | صالح‌آباد | عالی جان | کنارزرد | کوخرد | کوران | کوردان | کرون | گریند | لاور شیخ | لاوردین | مزاجان | مِهران ||یرد |
|
نگاره‌هایی از مرکز بخش کوخرد
   |
|
|
 |
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
  |
|
|
|
 |
|
|
|||||
منابع
- محمدیان، کوخردی، محمد ، “ «به یاد کوخرد» “، ج۱. ج۲.چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۲ میلادی.
- بختيارى، سعيد، ، « اتواطلس ايران » ، “ مؤسسه جغرافيايى وكارتگرافى گيتا شناسى ، بهار 1384 خورشيدى.
«با تاریخ دیار کوخردو منطقهٔ باستانی بخش کوخردبیشتر آشنا شوید»
منبع:awayeseebah
*پژوهش و تحقيق استاد: محمدمحمدیان کوخردی
استاد محمدیان را در کنار پروفسور M.M.Bigani رئيس دانشگاه
پزشكى بمبئى و رئيس هيئت مديره بيمارستان بريدج كندى بمبئى
باکمال تشکر از دکتر لطیفه جهت ارسال عکس
در اين وبلاگ سعی بر اين است تا اطلاعاتی در مورد بخش كوخرد و مناطق اطراف شهرستان بستک و استان هرمزگان به بازديد كنندگان عزيز ارائه شود.