استراحت‌گاه برکه روضه

استراحت‌گاه برکه روضه

 

استراحت‌گاه برکه روضه (أو شیرینو) نام استراحت‌گاهی است در جنوب دهستان کوخرد ازتوابع بخش کوخرد شهرستان بستک و در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران.

استراحت‌گاه برکه روضه


این استراحت گاه در تهه درهٔ أو شیرینو واز سمت مشرق سد و چشمه آب شیرینو (بوچشمه) روی تپه أی ساخته شده‌است. استراحت گاه (روضه) در ماه اردیبهشت سال ۱۳۹۰ خورشیدی مطابق با ماه مه سال ۲۰۱۱ میلادی توسط محمد محمدیان بنیاد گذاری شده‌است.

ستراحت‌گاه برکه روضه (أو شیرینو) بخش کوخرد

موقعیت

أو شیرینو در پایهٔ کوه زیر از سمت شمال کوه واقع می‌باشد، از شمال درواه بُست گز و سد سنگی ملاتی بست گز، از جنوب کوه بلند «کوه زیر» ونِِرگ او شیرینو، از مغرب نِِرگ بست گز ، وازسمت مشرق به پشتخه دیوونی و پشتخه چتی محدود می‌گردد.

ستراحت‌گاه برکه روضه (أو شیرینو) بخش کوخرد


همانطور که معروف است او شیرینو جایگاه و زمین کشت حاجی جعفر گَپ بوده‌است و درزمان بسیار قدیم در آن جا جو و گندم کشت می‌کردند. در پشتخه او شیرینو (پشتهٔ آب شیرین)، ترشه، کُمپـُر، خیر، مِیل، و اکال بشکل غیر قابل تصور درست ویافت می‌شود.

 

بركة روضه

 

سروده آب شیرینو

  • او شیرینو
بهنگامی که زد صبح بهاران   به آنجا می‌روند آن گلعذاران
گل سبزه به صحرا در دمیده   به پشتخه شیرینو بهمن قد کشیده
بهشت آسا همه جا سبز گشتی   شده پشتخه شیرینو چون بهشتی
روان شد مرد چوپان شاد وخرسند   گله در پشتخه شیرینو شد پراکند
گله در دامن کوه راه گرفتند   از آنجا نیز ره صحرا گرفتند
بیا باهم رویم آب شیرینو   که مردم می‌روند آنجا ز هرسو
به برکرده شیرینو گلهای خوشبو   بود نسرین و نیلوفر دیگر شبنبو
دگر هم بود بهار خوردنی را   خوش است روزی درآنجا ماندنی را
اَکال و خیر وکُمپُر بود فراوان   شیرینو می‌روی یابی به آسان
سراسر دشتهایش سبز وروشن   شده پشتخه شیرینو همچو گلشن
بروی گل چکیده شبنم صبح   زده آبی بروی عالم صبح
فرح بخش است هوای آب شیرینو   به تفریح می‌روند مردم زهرسو
کِنار برکه و آب زلالش   دگر سایه سجم وکاروانسرایش
سراسر خُرَمّی دیدم در آن دشت   فرخ بخش آن چه می‌دیدم درآن دشت
زیک سو صف کشیده رشته کوهی   به پای کوه درختان با شکوهی
سَلَم و سمر و خرما در سراسر   کشیده نخل جّدَم بر فلک سر
زیک سو چشمههای در تکاپو   روان چون نهر از این سو تابدانسو
بیا تایک شبی آنجا بمانیم   کتاب وصف کوخرد باهم بخوانیم
خوش است دشت شیرینو در بهاران   در ایام بهار با گلعذاران
عجب نبود که پرنقش ونگار است   که اردوگاه محمديان در بهار است
فرح بخش است فرح افزا شیرینو   هوای دِلکش آب شیرینو
  • نقل ازکتاب: کوخرد سرزمین شاعران
  • شعر از: محمد محمديان كوخردى.

     
    استاد: محمد محمديان كوخردى

     
    ستراحت‌گاه برکه روضه (أو شیرینو) بخش کوخرد

    سد  حاجی جعفر گَپ  
     

     

    430px-Awe_Sherino_Kookherd__D_3
     
    450px-ImagKookherd_Awesherino_17
     

    منابع

    • محمدیان، کوخردی ، محمد ، (شهرستان بستک و بخش کوخرد) ، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
    • محمدیان، کوخردی، محمد (کوخرد سرزمین شاعران) ۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.

    *استراحة روضه  به (عربى)

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
«با تاریخ دیار کوخرد و منطقهٔ باستانی بخش کوخرد بیشتر آشنا شوید» 
  
SHERENO.35.jpgMohMad.1.jpgBeyad.2.jpgSHERENO.37.jpg Ketab kukherd sarzamin shaeran1.jpg  

Ketab kukherd sarzamin shaeran.jpgKetab parandegan kukherd.jpgR.ARU.15.jpgKetab sarzamin shaeran.jpg 

منبع:awayeseebah 

منبعوبلاگ آوای سيبه 

*پژوهش و تحقيق استاد :محمدمحمدیان کوخردی