کوه زیر (بخش کوخرد)
ارتفاع کوه زیر
ارتفاع این کوه از سطح دریا بین ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ متر می‌باشد، این کوه به سمت غرب ادامه دارد و همچنین از سمت شرق به «بون کوه لوز» و به «کوه گوچی» پیوند دارد. در منطقهٔ کوه زیر شکارگاه‌ها و تفریحگاه‌های زیادی وجود دارد، همچنین غارها و اشکفت‌های فراوانی نیز وجود دارند که کوهنوردان در شبهای زمستانی در آنها پناه می‌گیرند.
غارهای کوه زیر
- غارهای کوچک و بزرگی که در محل به نام اِشکَفت نامیده می‌شوند در جای‌جای این رشته کوه یافت می‌شود از جمله:
- اشکفت سه چُکی.
- اشکفت صنخو.
- اشکفت حلقه.
- اشکفت کوه گِردو.
- اشکفت آودون علی.
- اشکفت تنب مش.
- اشکفت ماوی.
- اشکفت کل مسنگی.
- اشکفت چُلاخ.
- اشکفت کودان.
- اشکفت گلوئی.
- اشکفت زیر زمینی.
- اشکفت خورنساء.
- اشکفت صنخه دسک.
- اشکفت سوردونی.
- اشکفت رابیه.
- اشکفت تنب هنگ.
- اشکفت دوازگی.
- اشکفت سَرگرد گری بان.
- اشکفت لارو شیخ عمر.
- اشکفت تال مد اودلی.
- اشکفت کوه گردو.
جانوران وپرندگان
در پیرامون کوه شب جانوران وپرندگان مختلفی زندگی می‌کرده‌اند که شامل :آهو، بز کوهی، روباه، خوک، کفتار، شغال، جوجه‌تیغی و خرگوش بوده‌است. همچنین پرندگان مانند: کبک، عقاب، شاهین، بادخور، قُمری، تیهو، فاخته و بلبل وصدها پرنده مختلف دیکر زندکی می‌کرده‌اند که متاسفانه امروزه به دلیل نبود نظارت کافی و شکار بی رویه و غیر مجاز، نسل اکثر این حیوانات در حال انقراض می‌باشد. گفتاره‌است که در دوران گذشته جانوارنی مانند: گرگ، پلنگ، یوزپلنگ و خرس نیز در این کوه دیده شده‌است، اما درحال حاضر دیگه از اینگونه حیوانات هیچ اثری نیست.
درختان کوهستانی
درختان بزرگ و تنوهمندی وجود دارد مانند:، کُنار، بنه، کِرت، سمر، کُوهِنگ، کُور و سَلَم وغیره.
راه مشهور گوچی
راه مشهور «گوچی» و گردنه گوچی و پیچهای خطرناک آن در این کوه واقع شده‌است. این راه از «بون کوه چهار برکه» شروع می‌شود و رو به سمت جنوب می‌رود و به بخش مرکزی شهرستان بندر لنگه منتهی می‌شود.
نقاطی که در مسیر این راه قرار دارد
نقاطی معروف که در مسیر این راه قرار دارد عبارت‌اند از: «گردنه گوچی» ، «برکه زیر گوچی» ، «پر رنده» ، «دُکَل بَردِ مَد کاملی» (احشم نشین)، «دین، قهوه خانه دین، لاورِ دین» ، «دره کوره‌ای» در این دره چند کوره گچی وجود دارد، «درواه دُمُو» ، «خوئق» ، «پشتخه چتالی» یعنی پشتخه سمری، «باتنگستان» ، «چُک لِسُه»، «تنگو» برکه و کاورنسرای تنگو، «پَرِ بارام» ، «دو رودخانه» جایی است که آب دو رودخانه به هم می‌پیوندد، «پشتخه شب خاب» ۲ باب آب انبار دارد، راه قافله (مالرو) قدیمی است، «درواه شنی» ، «پشتخه کودان» یک باب آب انبار دارد، «مرزون» ، «برکه مرزون» ، «گردنه کرزائی» ، «گردنه شرفائی» ، «دُول گِردُه» ، «شربتو» (احشم نشین)، «گُلِنگُو» (احشم نشین)، «روستای سورو» ، سمر دان، روستای «چاه مسلم».
- اما از «بون کوه چهار برکه» رو به طرف شمال از این قرار است: «دو راهی کوران» ، «بلدنگ» ،
«برکه وکاروانسرای بلدنگ» ، «گردنه شیخ عبدالعزیز» که به گویش محلی «شبدیز» یا «شیخ دِس» می‌نامند، «گردنه شیخ عبدالرحمن» که باصطلاح اهالی منطقه «شبدرحمان» گفته می‌شود، «نمکی مهران» (معدن نمک بخش کوخرد) ، «سیاه تک مهران» ، «پل رودخانه مهران» ، «پاسگاه ژاندارمری مِهران».
منابع
- محمدیان، کوخردی، محمد ، «شهرستان بستک و بخش کوخرد» ، ج۱. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰۵ میلادی.
در اين وبلاگ سعی بر اين است تا اطلاعاتی در مورد بخش كوخرد و مناطق اطراف شهرستان بستک و استان هرمزگان به بازديد كنندگان عزيز ارائه شود.